İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

Ev Zamanı

bir hüma masalı sığınak
yanan ışık, sıcak çorba biraz
çok daha huzur ekilir evler

ilkgüz

özgürlüğün tınısıyla duyumsuyorum romantizmi
ayak sürümen boşuna, kozasını örüyor bak eylül

gözlerde dolanıyor habire koyu renkler

fıtrat

1
ele gelin olan
kız
ana fidesi

Gelenler

gelir. dağdan su
sudan balık
balıktan umut
umut dağ gibi gelir

giden ölünün ardından

ey hat, ne fayda günışıklarının sonu hep karaltı
oniki pınar dahi kurur musa çölünde
kapıları sıkı sıkıya kapatman neye yarar

gidişler

-küsüp gidenlere
ve gitmeyi düşünenlere-

dört gün sonra özlem içerisinde

Gölde Damla

bütün amacımız
ilkokulu bitirmekti
bir de yedi katlı gofreti
çokça yiyebilmek

Göz Gazeli

asil bakışlarız sevda üstüne
güzellik içinde kalır gözlerin

sineyi çağlatan coşkun nehirde

Gücün Yetmezliği Böyle

göze oturan koyuluk yinelenen ağırlık
yeni heveslerin yüreğinde kımıldadığı
zaman çoktan geçmiştir artık sinmeden
kendini salıp sesin-nefesin canda biriktiği

Güneş Görmeyen Gölge

dün, öncesi, daha öncesi, siz değin araf, ne çıkar
bir vakanüvis ifşa etmedikten sonra yaşananları
karabasan ya da cinnet karartmalarına dokunsak da
gizlerimizin yanında izlerimizi de taşımaktayız