İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

densizliğin dibi

sırtımıza yüklenelim
bütün ülke kamburlarını
kan ter içinde olsak da
umutlarımıza tutunalım

Deodorantlı Beyler ve Bayanlar

dünya hali işte
afilli son moda çarli papyonlar
takım elbiseler jilet gibi o biçim
ağdalı, permalı yerine göre mavi boyalı

deprem

kırılan fay hattı boyu
dağlanan koca yarayım

bilmem ki hangi soğukta

Deprem Şiiri

çok mevsim geçecek, ne çok da ayaz
acılar susayınca yarasın/ı dağlayacak
dünya kalburundan ölümler beğenip
hangi soğuk, hangi şehirde kaynayacak

Dönence Zamanı

içine düştüğümüz kalabalık sığınağında
bir eksik bir fazla kösnü kuyulardan ne çıkar
"mihneti kendine zevk etmedir alemde hüner" *
ama oysa geçiciliği taşıyacak yaşadıklarımız

dua
(Vildan'ıma)

zaman bize yol aldı anbe an
düş yolunda kesişen iki can
üşüyen, buz kesilen beden

dünya/
ölmeye başın
sırtında kamburunla
ne çok anı biriktirdin dünya.
ne çok mevsim geçti, ne çok ayaz
çocuk yüreklere ne çok dünya sığındı

Dünyanın Dengesi Zaman
(ve zamanı ipe asmak)

ilim
en zor hallerinde dahi kendini bilme sanatıdır
zaman inkişaf halinde devridaim seremoni de

Емма / (Ukraynaca - Kiril Alfabesi)

Емма
Ніхто тебе не любив, як я,
Еееееммммммаааа
Перо кохання, запиши мої мрії в своє життя,

Evlilik Yıldönümü Şiiri

yılların yıla hükmü olmaz
insanız geçecek bu ömür
söz düşecek, göz düşecek
izini sürecek bu ömür