Sessiz bir geceyim, kendim ile beraberim,
Uzakta olduğun kadar kalsan da yanımda...
Değil sevgi beni bulmaya çalışan ilk kavram,
Sonunda kavuşsak bile hayat kendi yolunda.
Hep anlaşılması zor olan basitin ardında kaldı...
Yarın aslında sadece bir gün, sen ise bir umut ile onu özelleştiriyorsun...
Ne yarın var ne dün, günü gün yapıp güzelleştiren sadece sensin...
Zamanın içinden bir parça koparsam bir önemi var mı sensiz olan vakitten?
Ömrüm küçücük bir kısım da olsa seninle beraber olacağından memnun...
Ne şiirler yazdım başlıksız, tatmin etmez oldu yazılanlar.
Başlıklarla doldurdum her yeri, bu sefer de içi boş kaldı.
Gittikçe sarpasarıyor kelimelerin kendi içindeki anlamlar,
İstediklerim ise kendini, hatırlayamadığım anılarıma yazdı.
Bakıyorum, durumlardan çıkamadıkça neden soruyorum?
Ben şair değilim, yazıyorum basit ve düz.
Terimleri bıraktım, bunu da bırakmalıyım belki.
Hevesim, hevessizliğimden geliyor sessiz,
Sonuncusu olacak yazılarımın bu sanki.
Derdim var anlatamam, ağızsız bir canavarım.
...Seviyor biliyorum, gülsün istiyorum aslında...
...Yine hatırlayıp ona bunu ben kullanıyorum...
...
...Beden kesmez acıyı etrafını sarmadıkça...
...Bir yerde biter kanım da durur diye umuyorum...
...
Birisine seni seviyorum diyesim var ama...
Her sene acım katlanıyor yıllanmış şekilde.
Tadı, yoğunluğu, hazzı inanılmaz, anlamazsın.
Özlüyorum... bakışların ardında gülümsemende.
Saatler var bitmesine yılın, benim için fark etmez.
Tekrarı olmayan güzelliklerin kopyalarının peşine düştük.
Ne acizce umutlarla yetinir oldu nice özgür inançlı ruhlar...
Kaçırdık hayatımızın son kalkan trenini öylece beklerken.
Aradığımızı bulamadık, her şeyimizi kaybettik ve kaldık.
Karanlığın içinde küçücük, hatta hissedilmiyor bile.
Bir ben mi varım yorulan bunca yazdıktan sonra?.....
Ah Sorular, sorular....Ben artık cevap veren kişiyim.
Neler kattım kendime seni kullanarak vahşice,
İnan ki acı çekmemiz beni bu kadar ilerletti, fakat...
Ben adım atmak için artık yorulduğumu fark ettim.
Yine de bazen öyle kişiler çıkıyor ki karşıma şaşırıyorum.
Topla hepsini kelimelerimin, ne tüketmişim?...
Anlamlarını anlayabilirsiniz diye neler yaptım.
Bir oradan bir buradan topladım sizin için,
Ne gerek vardı ki yaşayıp zahmet etmeye...
Kafiyelerim durgunlaştı, gözlerim solgun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!