Kopyasının kopyası, ardından gelen bir benzeri...
Benzerinin bazıları ise arada kalanların aynısı...
Aynadan yansıyan kendisinin çağrıştıran ikizi...
Ardıl olanların içinde çoğalan tek gerçek tıpkısı...
Git gide benzeyen ama gittikçe kendinden kopan...
Bir gece daha görebilsem keşke son sabahımdan sonra,
Olmadığını düşündüğüm her an işkence gibi geliyor.
Yazamıyorum...
Sanki durmam gerek.
Tırmanışlarımın içinde hikayem.
Belki de susmam gerek.
Bazen kendini sınamak istersin, neler yapabileceğini bildiklerini gerçekleştirmek...
Her şey önündedir ve sadece yapmak kalmıştır geriye...
Biz yine her imkana rağmen çoğunlukla buna karşı koyamayıp, istediğimiz şeyi yaparız...
Bazen istediğimiz gibi olur sonuç, bazen de keşkeler kaplar etrafımızı...
Bu yollardan herkes geçmiştir neredeyse, aklı, bilinci yerinde olan herkes...
İşin asıl ilginç tarafı imkanlara rağmen, teşfiğe rağmen hiçbir şey yapmayanlar...
Batan güneşin verdiği umut, gölgeleri ile sömürüyor güzel duygularımızı.
İsteklerimiz bir ışık süzmesi ise yaptıklarımız sadece karanlığın içinde kaybolmuş bir gölge...
Uzadıkça daha çok karanlık tarafımız, yarı dönükken güneşe, yapabileceğin bir şey yoktur bağlı olduğun ışığın kaybolurken.
Umut ışıklarını dâhi göremeyen sokak araları, daha da kaybı olmasın diye solgun ve titrek ay ışığını sahiplenir, hüznünün katlandığı zamanlarda geceleri.
Gönlüm ile görebildiklerimden uzakta yaşıyorsun,
Mesafeden dolayı değil, zihnin her daim uzak bana.
Yaşayacaklarını geçmişinle harmanlayıp körleşiyorsun,
Yardım edemem ne yazık ki sözde uzaklarda olan sana.
Bahanelerine sığınma gözlerimin içine bakıyorken,
Korkum yorgunluğumu bahane ederek beni engelliyor.
Bir yandan da zaten ben bunu istemişim çoktan belki de.
Atlatabileceğim bir zaman umarım geç olmaz hiçbir şey için,
Yapabileceklerimi düşünürken bile çoktan vakit kaybediyorum.
Halihazırda ertesi gündeyim, bir nevi yaşıyorum...
Suskunum, düşünceliyim, galiba yıpranıyorum.
Çeliştikçe...
Ne başlığı...
Bir not tutup liste yaptım; her yaprağı bir başlıktan...
Aradım durdum; her şeyi tek seferde anlatabilecek...
Yazacaklarım, tecrübemden çok sınırsız olduğundan,
Başkasını aramanızı istiyorum bunları anlatabilecek...
Dingin bir ben tekrar kendine geldiğinde olacak,
İlk ve son kez yaşadığınızı hissetmenizi sağlayacak,
Seni yanında özlüyorum..
Birisinden bir şey isteyemem ama nereye kadar?
Cesaretimi kırıyorsun, tam adım atacakken sana,
Ne kadar cürretkarım yanında, görebiliyor musun?
Ölmeyi ne kadar çok istesem de senden uzak kaldığımda,
Yan be gönlüm sabrınla elde edemediklerinden dolayı,
Sussun dudaklarım son sözlerini söylediğinde.
Beklesin vücudum beynimden gelecek son bir onayı,
Durabilir artık kalbim yorulduğunu hissettiğinde..
Gözlerimin rengi solgun ve bulanık her yer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!