Karanlığın içinde kendimi kaybediyorum, göremiyorum.
Aramaya ve bulmaya çalıştıkça kendimi, daha da kayboluyorum.
Sevmeyeni sevdikçe, gönlüme girdikçe ondan uzaklaşıyorum.
Aslında kayıplarımın olması kendimden değil senden biliyorum.
(...kayıplarımın olması senden değil, kendimden biliyorum.)
Sapığım ben galiba seni isteyen.
Arıyorum seni hergün yanımda.
Aklımdasın hep hasta ettin beni.
Psikolojik olarak zorluyorsun beni hep,
Fiziksel zarardan bahsetmiyorum bile.
Ya istemek mi lazım sadece yoksa sabredip beklemek mi?
Öylesine dokundum hakkındaki kelimelere,
Bir gitarın bas telleri gibi titremeye başladın.
Dokundukça daha fazla, içimde hissettikçe,
Beste beste birleşip şarkı olmaya başladın.
Hiç göremedim seni aslında varsın diyemem...
Ellerimden tut, avuç içlerime parmak uçların değsin.
Bir adım daha yaklaş bana, sıcaklığına ihtiyacım var.
Bakışlarını ayırma benden, daha güzel bir şey görmedim.
Sana sarılmak her dâim bir ütopya, daha ileriye gidemedim.
Sesin titremesin daha fazla, anlatacaklarını biliyorum.
Her anımda gafil avladın beni.
Senin gözünde nasıl göründüğümü bilsem,
Belki düzeltebilirim yaptığım bir hata varsa.
Ben senin gönlünden geçenlerinin benden yana olma ihtimalini sevdim.
Gözlerinin beni seçme ihtimalini anımsadım her an.
Kollarının bana kavuştuğunu hayal ettim akşamları.
Şapkasının altında şeker gibi parlayan dudaklarının üstünde karadelik gibi içi kara, derin gözleri vardı.
Saçları sarı, vücudu küçük, kendi büyük duruşu ile yürüyor, bastığı yerler çatlak çatlak.
Kimse kendinin ne olduğunu bilemiyor, göremiyor kendini dışarıdan bile baksak...
Yırtılsın bu kalbimin kapakları, sen ise izle sadece.
Bir bak ve gör ki kalbimi sıkan kişinin ellerine,
Bütün kan akıyor oluk oluk bulunan içinde.
Son göz yaşım düşerken ruhumun derinliğine,
Yalan söylemiş olurum o senin elin değil ise...
Çok güzel gülüyorsun bana her şeye rağmen...
Sadece bana mı öyle geliyor acaba, düşünüyorum...
Olacak gibi her şey istediğim gibi şimdi, hemen,
Fakat her adımımda sanki senden uzaklaşıyorum.
Hatların kazınıyor hafızama, bir resim oluşturuyor.
İhtiyaçlarım; su, yemek, biraz da sen...
Ama ben susadıkça seni, acıkınca seni,
Sensiz de seni tüketiyorum kendimden...
Var mı senden başka doyurabilecek beni?
Arsızım, kârsızım ama bir de sensiz yarsızım.
Bir gün göçüp giderim ha buradan ha bu dünyadan.
Son kez bakar biterim ha bu yara ha bu diyara.
Güllü sesler duyarım bahçende, gülü sever bakarım.
Belki bir tanesini koparıp nacizane kuru bağını yakarım.
Gönül bu sever geçerim, dillere düşer sekerim elaleme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!