İbrahim Yay Şiirleri - Şair İbrahim Yay

Tanıdık geliyor hayatım daha önce yaşamadığım.
Her bir parçasına hissedilebilecek kadar yakınım.
Duygularım... ve ağlamak istiyorum o muhteşem hisle...
Kaybettiklerimden sadece benim haberim yokmuş gibi.
Geçmişim bana tutunuyor ve bir şey bekliyor benden.
Neyi kaybettim, kimi kaybettim ben bu kadar önemli?

Canım yanıyor ruhuma aldığım darbelerden.
Uyumak için gözümü kapatamıyorum geceleri.
Çok sevdiğimi hatırlardım birini önceden.
Kalmadı kırmadığım gönlümdeki pencereleri.

Her ilişkide olan kaybım başkasını ilgilendirmez.

Varsa ömrüm gelsin geçsin ben tüketmeden,
Kalsın geride bütün hayatlarımın kopyaları.
Evrendeki kopyalarım bile dayanamıyor artık,
Ne olursa olsun her zaman hayata isyanlardayım.

Sesim çıktıkça veya sustukça değişmiyor bir şey.

Ne yaşadım, neler gördüm demeden geçmişi unutmaya çalıştım.
Hep, en azından bir kişi dâhi yanımda olsun diye uğraştım.
Hissettiğim yalnızlık beni ikiye ayırdı, içimde kendimden yarattım.
Telafisi olduğunu bildiğim hatalarımı bile uğraşmadan bıraktım.

Olayları ele alalım her biri kum tanesinden.
Yaşandıkça akıyor avucundan istemediğin kadar.
Bir yandan tut veya aksine kendi haline bırak,
Başlıyor sorunlar yaşananların en temelinden.

Bir bebek yeni doğmuş sakin sakin uyukluyor.

Anlatabileceğimden daha fazlasını yaşıyorum hep...
Bir tutkum var yazmak için, kendimi tüketmem gerekiyor...
Bakabildiğim kadar zannedemiyorum etrafımdakileri...
Düşünebildiğim sürece hep daha fazlasını görebiliyorum...
Hayatı yaşarken hep, kendimden uzaktaysam hayattayım...

Uyku tutmuyorsa geceleri, ne yapmalı bu heceleri?
Söylenenler oracıkta kirli geçmişe karışıyorken,
Seçmeli miyim seninle konuşurken kelimeleri?
Kendime daha uzak olan bu durumda ben iken...

Yaklaştım sandıklarımla kandıklarıma.
Bakışları hep bir soğuktu zaten başta.
Sonra zavını alınca çektim elimi kolumu,
Sevdiklerime oldu bu sefer sonuçları da.

Gün geldi sevdim yine, affettim geçtim.

Bak gökyüzüne, sanki bir şey uçuyor uzakta...
Tane tane git gide toplanıyor parça sürüsü...
Aynı anda karada koşuyor gösteriyor ufukta...
Gücünün birleştiği yerde bütün görüntüsünü...

Ne ki bu? Soruların zamanı değil, anlamaya çalış...

Kelimelerin her harfi zorlanıyor bu durumu izah etmekte.
Nasıl anlatsam bilemiyorum.
Sadece örnekler yardımcı oluyor durumu anlatmak için.
Bir olayın tam tanımı olmaması ve kişiye göre değişmesi çok zor bir durum.
Birden hayatına giriyor ve ne olduğunu anlamıyorsun.
Zamana bırakıyorsun ve anlamaya çalışıyorsun.