Hani orada bir köy vardı uzakta/*
Kara duman çökmüş köyüm üstüne
Viran olmuş bahçe bağlar ner'desin
Namertlerin güven olmaz sözüne
Talan olmuş yetim hakkı ner'desin
Üşüyorum karanlık gecelerde
Dokunamazsam sıcacık tenine
Sarılamazsam incecik beline
Üşüyorum karanlık gecelerde
Özlüyorum karanlık gecelerde
/sözden de öte sevdim seni
ki
susmayı hiç beceremezdim, bilirsin/
önceleri her şey basit bir oyun gibiydi sanki
mesela saklambaçta, en akla gelmez yerlerde
kaybolan zamanların esiri olmamak için
henüz yeni doğmuş bir bebeğin gözlerinden
rengi alınmış sade bir yaşamın
tüm renklerini görmeye çalışmak
belki de umut böyle bir şey
Ben seni özlemeyi sevdim
Ne kadar zor geliyor bunu söylemek
Senin çok uzaklarda olduğunu düşünmek
Belki de hiç kavuşamayacağımızı bilmek
Ben seni özlemeyi sevdim
ne geldiyse başımıza
el elden üstündür diyerek
el üstünde tuttuğumuzdan gelmiştir
ayaklar altına düşmemiz ondandır
bir ada düşün, ağaçlar meyvesiz
bir sen, yalnızca sen
ve dört bir yanın, karanlık deniz
sonra yine sen, ve yine ada
duran zamanın esaretinden
kurtulamazsın, farkında mısın?
Düşersen ansızın hayallerime
Sabahın yeli ol yelkenlerime
Gözyaşı olup da ak yüreğime
Katrede yıkanır ömür eylerim
Süzüldü yokluğun düştü başıma
sokaklar biraz daha solgun bu mevsimde
dallar biraz daha kırılgan
yapraklar ıslak, düştü düşecek
ağır nefeslerde tükenir ansızın
umutların zamana yolculuğu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!