Daha güzel bir 'Yarına' bakmak istersen beni takip et
Gündüzleri güneşi, geceleri ay ışığını
Gölge ettiğim yerden gel
Ayak izlerinden ilerleyelim geriye
Adım adım; aheste, aheste
Görüyorsun, artık sağda bıraktıkların solunda
yaşamın neresinde olduğumu bilmez oldum
aymayan günün penceresinde oturan
yetim serçenin ağlayışı kulaklarımda
umutların uyanamadığından utanıyorum
ve sessizlerin sesi oluyorum, susuyorum
hayallerimin umarsız şehrin
bir gün seni de birileri konuşur
gıyabında
geride bıraktığın seslerden
yürekler, diller
seni hatırlarlar
hırsızlıktan kaçarcasına
uykusuz gözlerin bakışlarında
olmayan sabahın düş görümü
taş plak misali...
alına çizilmiş ebedi bir ezgi
serbest makamında bestesi
iki dudak arasına sürgün
Yine sana aşkımı ilan edeyim dedim
İki kelimeye takıldım, nasıl edeyim
Seni seviyorum
Seni Se-vi-yo-rum
Adın gibi, yanmış yüreğimin külleri de
Denizin dalgalarına serpildi
Ufuktaki yerini almak üzere
Batan güneşe doğru ilerlerken
Kıyılarda bekliyor olacağım
Aynı kaderi paylaşırız, aynı yörüngede döneriz
İstikameti hiç şaşırmadan bir gideriz, bir geliriz
Yalnızlığı sevmesekte, ötesini beklemeyiz
Sen, Güneş ve Ben; biz hiç değişmeyiz
Sıcağımızı sever, gölgemizde gezerler
Ne zaman sana bir şeyler yazsam veya söylesem
Hep sana canım diye hitap etmek isterdim
Biliyorum yanlış olduğunu
Ama gönül bu, ferman dinlemez
...Senden nasıl saklarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!