İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

İbrahim Arslan

Helalzedelerin Recep ile haramzadelerin Recep diye iki Recep Vardı.
Ülkemin en büyük, en gözde, en faal, en legal, en illegal şehrinde.
Helalzadelerin Recep Domuzu bile sapından yerdi,
Komşunun kümesinden tavuğun içinden yumurta bile yürütürdü.
Allah neleri helalden vermiş ızcık bile bakmadan yer, içer şükrederdi.
Haramzadelerin Recep ise en çok kul hakkından korkardı.

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Eski ve yeni ne varsa senden
Sildim yüreğimden aşkının izlerini
Anladım hep kaybediyorum seni,
İki ayrı bedeniz senle ben...

Sen ölümden kaçar gibi

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Sen meleğim zalimin zalimi,
Kara gözlerin nerden düştü aklıma
Acırdın,görsen halimi...
Genç yaşta ak düştü saçlarıma...

Bırak beni hayat dalıp gideyim

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Ben senin yerine de severim...!
...
Karlar altında açan çiçeğin.
Peşinden koştum, sana koşmadım.
Gözler yalandan kaçan gerçeğin.
Ta kendisiymiş, ben hiç bakmadım...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Ben sevgiyi aradım,bunca yıl
Gelip geçene sordum,
-İstanbul nerede?
Senin adın İstanbul.
Ummazdım senden,
Tıktılar Bakırköyü'ne...kaç ay kaldım

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Sevdiğim...
Senin duan beni,
Teğet geçer!
Bedduan ise tutar,
Akşam güneşi batmadan...
22.01.2013

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Sen dik dur abi, bizim belimiz bükülsün varsın!
Sen elini yüreğine koy, yüreğinle yürü de.
Bizim ayaklarımız olmasın varsın...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Bütün ağaçları kes,
Görmek istiyorsan ağaçsız bir dünya nasıl olacak...
Bütün damarlarımı çek!
Çek bütün damarlarını içimden.
Görmek istiyorsan sensizlik, sensizliğin nasıl olacağını...
...

Devamını Oku
İbrahim Arslan

Değiştirdin hayatımı sevgilim
Bir mucizeydin sen ve bana hala öyle geliyor
Tekrar tekrar yaşamak isterim
İlk buluştuğumuz günü
Senden ayrılması ne acı
Yaşattın bunu bana

Devamını Oku
İbrahim Arslan

O Akşamdan sonraki akşam, akşam namazını camide kıldı Rüstem... Köylü, köy odasında toplanmışlardı o akşam. Rüstem'den Muhtar olmasını istemişlerdi. Rüstem temiz çocuktu, saftı... Köy baskısı onu derin düşüncelere sevketmişti... Namaz bitiminde tesbih çekmeye başladılar... Yine düşünceler doldu kafasına. Her bir tesbih tanesi bir adam olmuştu sanki...

1. Adam: Köyümüz, böyle bir muhtarla yönetilecek kadar aciz bir köy. Adam deli ama köyümüzde muhtar. Ben akıllı olsam ne yazar. İş oy vermeye gelince yine ona oy veriyorsunuz? Suphanallah...!

2. Adam: Evet bencede bu köyümüz için utanç verici. Adam iki dönemdir muhtar. Bu toplantıyı yaptığımızı bilse, bu köy konağını bizimle birlikte Alimallah yakar. Fesuphanallah...! Suphanallah...!

Devamını Oku