İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

Mavi bir kuş olup,
Müebbet yemişim gibi...
Garip hissediyorum.
Gözlerinde gördüğüm ışık.
Ülke daha güzel olacak diyor.
İnanmıyorum...

Mecnun'u gördüm,mevlaya bağlanmış
Ne keder kalmış,ne tasa, ne sancı
Onlar ki gerçek aşıktı yalanmış
Ne aşkı kalmış,ne aşka inancı...

Dünyaya küsmüş,Leyla'ya da küsmüş

Süzüle süzüle havada uçan kuşum,
Salı vermişsin beni kafesten,
Özgürüm... ama senden de mahrumum,
Kaçıyorum artık herkesten...

Dışarıda kar havası üşüttü beni,

Bir mutluluk şarkım olmadı,
Hayat isyanları oynattı hep,
Bu zamana kadar sefilleri,
Sefil'den sefil olmaya,neydi sebep?
2005

Pür- i melalim sana aşiyan,
Nasıl mutlu- mes'ut olmaz.
Güne senle başlayan,
Günü senle kapayan...
Bir vakit değil, beş vakit değil.
Her vakit...

Senden muzdaripim ben.
Sen benden muzdarip...
Sen garip, ben garip olmasam...
Olmazdım ya aşktan da muzdarip...
...
Ah güzel kadın...

Neler edersen et dedim bana
Ellerindeyim dedim,ister sal
Yabana gitsem dönerim sana
Kafesindeyim,tek yanımda kal...

Özgürlüğü tatmadım güzelim

Ne çok yalnızız şu alemde,
Zannedersin çok insan var...
İç içeyiz de, herkesle...
Herkes kendi halinde.
Yalnız olarak.
Yanlızlıkla yanlız olarak yalnız...

Işıksız köyün uzağında,
Işık veren bir ay var.
Ay bir gece çıksam,
Bir gece çıkmasam diyor.
Ama emir aldığı yer var...
Kılavuz olacak karanlığa.

İnsanoğlu israf eder, zayi eder belki amma, O hiç zayi etmez,
Mesela bir elma ağacında kaç bin elma varsa yazılıdır kimin ne yiyeceği?
Yine mesela yağan yağmurun her katresinin bellidir nereye gideceği...
İnsanoğlu bir narda bile bin tane israf edebilir,
O yaratıcı ise bin tane narda bile bir tane israf etmez...
1.12.2014