Huban Asena Özkan Şiirleri - Şair Huban ...

Ah gözüm
Demişsin ben yalan yolların başından döndüm
Sevginin sabrını sonsuzca bildim
Sayfa sayfa sevgi sözleri okudum
Aşkın suyunu içitimde geldim

Kara Kuşlar bana dedikodu etti
Sana ettiğinden bin pişman dedi
Anlatmışsın tek tek özlediğini
Hasretin kor olsa köze gerek yok

Söylediklerini al bir tart önce
Yüreği soğmuşmuş lafa bak hele
Kırılmaktan yana dem vurur bir de
Öyle beylik lafa söze gerek yok

Hançerden söz etmiş çok güldüm buna

Sanma ki bu hayat güler yüzüme
Sensiz bu canı yakar giderim
İnanır kanarım tatlı sözüne
Hasreti yakama takar giderim

Mutluluk kavramı sözlükte kaldı

Bu kaçıncı şiir anlatamadığım
Kaçıncı harflerle olan savaşım
Gerçekle hayali ayıramadım
Nedense sevdana inanamadım

Beynimi kemiren safsatalarım

Peygamber Efendimize sormuşlar; “- Efendimiz siz bu kadar güzel ahlaka nasıl sahip olabildiniz? Peygamber Efendimiz cevap vermiş; "- Ahlaksızlara bakıp onlardan ders çıkararak." demiş. Ne güzel ifade etmiş sevgililer sevgilisi. Bizde insanlık olarak karaktersizlere bakıp, karakter sahibi olmalı, ahlaksızlara bakıp güzel ahlak aramalıyız kendimizde. Efendimiz gibi sözünün eri olmalıyız en önemlisi. Kırmamak gerekli yeniden bakacağın yüzün kalbini. Daha doğrusu insan kırmak yoktur bizim dinimizde. Kırılan kalbin yükü ağırdır. Akan her gözyaşının hesabı beddua olarak dönmemelidir size. Küslük yoktur İslam'da lakin gönül kırmak da yoktur. Kırılan gönülü yeniden kazanmaktır mühim olan. Kıran gönül almayı bilmeli, kırılan affetmeyi. Böyle buyurmuştur Allah Celli celali. Gelin görün ki artık ne gönül kaldı kırılmadık ne insan kaldı heder olmadık. Ey Zalim!.. Hiç mi düşünmezsin seni yaratanı? Hiç mi aklına gelmez yaptığın kötülüklerin hesabını sorulacağı? Gün gelir senin de yaptıklarının ayağına dolaşacağı? Her yürek sızısının, her gözyaşının hesabının bir gün senden de sorulacağı? Uyan uyan bu değil sana yakışan.

Huban Asena Özkan

Sevdim dünya nimetini
Bilemedim kıymetini
Heder olan gençliğimi
Yıllar çaldı gördün mü

Elimdeki divit hokka

Hazırla çantanı düş sende yola
Anlarsın gurbeti zordur gardaşım
Ana baba kardeş ayrı bir kola
Düşünce aklına kordur gardaşım

Rüzgârdan umarsın kokusu gelsin

Aslında dediği gibi şairin,
Kelimeler kifayetsiz kaldı.
Öyle çok yazdım ki seni,
Anlatacak söz var mı bilemedim.
Ne kalem yeter buna,
Ne de benim gücüm,

Kırgınlıklar yaşarım sessiz sedasız
Söylenir durum kendi kendime
Bilirim haklıyım yeri geldiğinde
Ama senin kadar kitap okumadım ben
Yetmez çenemin gücü
Haklı olduğumu söylemeye