Hatice Kutsal Şiirleri - Şair Hatice Kutsal

Güneş lazım bizlere olmasın hiç karanlık.
Doğsun ufuktan mavi sonsuz bir aydınlık.
Sünger çek geçmişin üstüne açılsın yolun,
Bak yarınlar ne güzel olacak ey sevgili insanlık.

Hatice Kutsal

"Yollar var, uzakları yakına getiren,
Yollar var, yakınları uzağa götüren"

Hatice Kutsal

Bilmezdim saatin kaç olduğunu.
Umurumda değildi, pazar pazartesi.
Kaçıncı aydayız, hangi yıldayız,
Farketmezdim hiç birini.
Ne zaman ki yaş yolun yarısını aştı,
Yaşanır mıydı bilmem ömrün kalan yarısı,

Bozuk saat gibi takılıp kaldı zaman aynı günde.
Geçmeyen zamana hapsolmuş yorgun düşünce, düşünce.
Gözler ama görmez, dudak lal söylemez,
Yıl gibi uzayan zamanın akşamı oldu bugün de.

Hatice Kutsal

Gündüzle geceye aracıdır akşamlar.
Koyu karanlığı sever, gece ay ve yıldızlar.
Dolanır durur firari düşüncelerin sessizliğinde,
Adım adım arşınlar, boş sokakları yorgun yalnızlıklar.

Hatice Kutsal

"Hırslarına yenik düşmekten, aynı kısır döngü içinde dönüp durmaktan yorulur insan"

Hatice Kutsal

İçinde bütün canlılara yetecek kadar merhametin, vicdanın varsa,

Herkesi herşeyi ayırt etmeden sevebiliyorsan,

Küçücük bir bebeğin yüzüne bile bakmaya kıyamıyorsa gözlerin,

Zamanın kuytusunda,
Yapayalnız bırakılmış,
Sonu gelmez bir acının,
Tarifsiz sancısına, hapsedilmişti,
O kuş gibi ürkek yürek derdimiz.

"Dünlerin yanına çekilip gün, yarına giderken zaman,
Derin izler bırakıyor ardında asla unutulmayacak olan"

Hatice Kutsal

Bir gün gerçekleşeceğine inanın.
İnancınızdan vazgeçmeyin sakın.
Yarındır beklediği gün zamana bırakın.
Umudun en sevdiği gündür yarın,
Rengi ise mavidir umutların.