Mutluluk nerede ?
Çocukların sesinde,
Çiçeklerin renginde,
Gökyüzünün mavisinde,
Yeryüzünün yeşil örtüsünde,
Sevgiyle baktığın her yerde,
Söyleyeceğin sözleri önce düşün sonra söyle. Düşünmeden söylediğin sözler sonra seni utandırmasın.
Gördüğünden emin olmadan gördüm deme. Hatta görsen bile gördüğün sende kalsın kimseye söyleme.
Her duyduğuna inanma. Duyduklarında yalan yanlış ihtimallerini düşünüp, mantık süzgecinden geçirmeden kimseye kanma.
Bir bakmışsın bir sabah,
Kuş sesleri çocuk gülüşleri,
Doldurmuş odanı evini,
Uyandırmış sabaha seni.
Bir bakmışsın bir akşam,
Sen bir gülerdin,
Güller açardı sonbahar.
Yaza dönerdi kış günü,
Gönül bahçemde.
Cemre düşerdi tek tek,
Yeşil gözlerinden.
Hayat;
Sen mi önden gidiyorsun?
Ben mi arkadan geliyorum?
Hiç yanyana gelemedik.
Doğruyu söyler misin?
Hangi mevsimimi bahara çevirip,
Kötülüğün içindeki iyiliği bul !
İyiliğin içindeki iyinin en iyisi ol.
Hatice Kutsal
Güneş gibi olmalı insan.
Her akşam batmalı ufuktan,
Her sabah yeniden doğmalı şafaktan.
Hatice Kutsal
Kısa zaman oldu gibi
Oysa seneler geçmiş
Yaşanmamış yıllarımın üzerinden.
Yaşadıklarım değil de
Asıl yaşayamadıklarım beni kahreden.
Ey yıllar görülecek hesabımız var
Nedir bir ömür yaşamak dediğin?
Dünden kalan bir kaç mutluluk
Biraz da hiç ölmeyen çocukluk.
Elindekilerle yetinebilmek
Hiç adetim değildir aslında yorum yapmak ancak şiirlerinizi çok beğendim. öyle ki sayfadan çıkamıyorum. sizi daha önce hiç duymamıştım. dedim ki kendi kendime ben böyle bir cevhere nasıl kayıtsız kaldım? yeni eserlerinizi sabırsızlıkla bekliyorum