[ Her şey yaşandığı kadar güzelmiş.]
Sensizlikle nasıl baş edeceğimi de,
Düşündün mü bunu söylerken.
Boğulduğum o koca boşluğu, varlığınla doldurup,
Beni gülüşünle kandırıp,
O boşluğa bir de yokluğunu eklediğinde,
Hiç bu kadar uzun gitmemiştin,
Gölgeni de alarak yanına.
Ne çok acı çekti yüreğimiz.
Nice yaşlar karıştırdık yağmurlara.
Bir sokakta karşılaşma ihtimalimiz,
Kaç milyarda bir.
Hayaline dalıp uyurken tüm duygular hücum ediyor üzerime.
Huzur, güven, aşk, kaybetme korkusu.
Gidecek oluşuna duyduğum kabullenilmiş çaresizlik.
Her sabah uyandığımda
Belki de son görüşümdür diyorum.
Ne kadar öpsem de az geliyor, eksik kalıyor.
Benim bir canla sevip, özlemlerle andığım.
Kabusa dönüşen uykularımın arasında,
Uyanıp uyanıp varlığına sığındığım.
Ne çok izledim seni uykularında.
Kokunu giyerdim üzerime.
Ah kendine çekmelerin!
Onlar ki çok başlı ejderha.
Zapt ettiler hayatlarımızı.
Uyuduk ışıksız sabahlara.
Uyandık namussuz gecelere.
Direnmek yakışıyor,sevdalı delikanlılara.
Savaşmak yakışıyor ateş, saçlı kadınlara.
Sen! Hem yakın hem uzak olanım.
Nerede olursan ol,
Soluğumu hisset ellerinde.
Ne çok kıskanır oldum.
Gölgenin düştüğü her bedeni.
Gözlerine haram kıl, gözlerimden gayrısını.
Sabah güneşi düşerken üzerime.
Soluğunu alırım rüzgarlardan.
Ah mümkün olsa, bağırabilsem seni.
Bu sevda yüreğimden büyük.
Taşıyor içimden saklayamıyorum.
Kaçtıkca sana tutuluyorum.
Hangi son bahar büyülü sesiyle büyüttü seni.
Sen de gök yüzüne bürünüp geldin karşıma.
Benimle kal!
Bekleyelim burada baharın gelişini.
Benimle kal, yeniden doğuralım güneşi.
Gecenin içinden geçti sevdiklerim.
İşte bu yüzden meylettim sana.
Sen de ben gibiydin aslında.
En çok sevdiklerimiz yaralamıştı bizi.
Uzanıp da elini tutamadıklarımız.
Biz yüzlerinden çok,
Hayallerini sevdik insanların.
Sen hep gidiyordun.
Akşam üstü yanlızlığıydı bu.
Söyleyecek şok şeyim vardı ama susuyordum.
Sen de susuyordun.
Gözlerin çok kalabalık oluyordu susarken.
Ben yalvararak, sen özür dileyerek bakardın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!