Şiir; bir matematik problemi değildir. Şiir; kelimelerin inci gibi dizilmesinden ibaret bir mühendislik harikası da değildir. Şiir; kanayan bir yaradır, uykusuz bir gecedir, bir bakkal dükkanında ekmek parası kazanırken kağıda dökülen alın teridir.
Son zamanlarda edebiyat sitelerinde, şiir gruplarında garip bir kalabalık görüyoruz. Profilleri, isimleri var ama ruhları yok. Kafiyeleri kusursuz, hece ölçüleri milimetrik, durakları şaşmaz... Ama okuduğunuzda burnunuza ne bir toprak kokusu geliyor ne de yüreğinizde ince bir sızı hissediyorsunuz.
Çünkü onlar, "Yapay Zeka" dediğimiz, veri yığınlarından şiir devşiren soğuk algoritmaların ürünleri.
Ya Resulallah...
Alemler nuruna muhtaçken doğdun,
Karanlık geceyi şafağa boğdun,
Gönüller tahtına sultanım kondun,
Hasretin yakıyor, Ya Resulallah.
Gönül kuşu uçar gider,
Süzülür yâre yâre der.
Bülbül güle yanar biter,
Dökülür zâre zâre der.
Geceler bir zindan, sükûn bir tuzak,
Sensiz uykularda kalırız uzak.
Gönlümde kopuyor her an bir kozak,
İçimde fırtına sözüm yastığım.
Kalemini sivrilt, gerçeği gör de,
Hainler gizlenir aynı o yerde,
Merhem diye sunar zehri o derde,
Fitne kazanını düzenleri yaz.
Sen bir çiçek olsan yüce dağlarda
Ben de arı olsam konsam bağlarda
Açsan bahar gibi yeşil çağlarda
Koksam, okşar idim yel ile seni.
Gönül dağlarını bir bir hep aştın,
Sabır bardağımdan en sona taştın,
Alev oldun, bütün canıma ulaştın,
Sen benim tek çarem, tek yeminimsin.
Sana vasiyetim, ey canım parçam
Dinle bu sözleri, yiğidim Aslan
Hayat denen yolda, olmasın hiç gam
Öğüt tutan olur, dağ gibi Aslan.
Yıllar geçti...
Yıllar geçti, hâlâ ismin dilimde,
Gönül çeker bu sevdanın hasını;
Her an siyah beyaz, resmin elimde;
Ruhum sensiz tutar kaderin yasını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!