Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Sen çok yalan söylüyorsun.
Ben yalan söylediğini biliyorum.
Sen benim bildiğimi biliyorsun.
Ben senin yalan söylediğini,
Sana demiyorum.
Benim bildiğimi,

Bazen bir köşede,
Derin derin düşünüyorum.
Acaba bu yıl,
Hangi diyarda,

Yalnız gelen yalnız gider dünyadan,
Benim kaderimi yazanlar duysun.
Kalkma vakti geldi artık rüyadan,
Yollarıma kuyu kazanlar duysun.

Hayatın cilvesi bir meçhul sürü,

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Yalnız insan şeytan ile,
Dostluk kurar,dostu olur.
Dostlar ona gülse bile,
Düşer yere postu olur.

Fakirlikten aldın zengin eyledin,
Sokaklar da biraz oyalan dedin,
Sonra yerden yere vurdun başımı,
Yalvardım yakardım beni görmedin.

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar

YALVARIŞ

Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim,
Ağlarım derinden derinden gayri.
Yokuşta yorulmuş başlar gibiyim,
Geçerim gülünden, serinden gayri.

Saat gibi kurdun beni,
Aşk okuyla vurdun beni,
Yalvar yakar yordun beni,
Kime halim söyleyeyim.

Adım adım vardım sana,

Doğan büyür yaşar ölür,
Vakit geçer gelen gider.
Bu rüyayı alem görür,
Ömür sonsuz sanma yeter.

Hayal kurma beyin yorma,

Çocuk, çocuk, allı çocuk,
Yanakları ballı çocuk,
Bir gün garip, bir gün grip,
Düşkünlerden hâlli çocuk.

Çoban kalsan çoban dursan,

Ne güzeller gelip geçti buradan,
Alıp harap etti yüce yaradan.
Sen de toprak olup gidersin bir gün,
Kurtçuklar beslenir yanaklarından.

Hasan Arpacı,2019,Üsküdar