Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Kemâl’e ermiş,
Karpuz gibiyim.
Dışım;
Sağlam ilkbahar.

İçim;

Hayatım hep,
Yanlışlarla dolu,
Kimisi kötü, kimisi iyi.

Bazen;
Bir karıncayı ezmek.

Yüksek çınar gibi,
Asırlık çamlar...
Orman içinde,
Billur pınarlar,
Hışırdayan yılanlar gibi,
İnliyor dereler de.

dusunceuretelim.blogspot.com

Aklım sende kaldı dersem,
Beni benden aldı dersem,
Hülyalara daldı dersem,
Gönül kapın,açmazmısın?

Sen gidersen bu beldeden,
Aha bende gidiyorum.
Rüzgarın dan esen yelden,
Haberini bekliyorum.

Biraz önce yaprak düştü,

Damda yatan köpekleri,
Gelip geçen kardeş sanar.
Hele versin kemikleri,
Dostluk biter kavga başlar.

İnsanların iyisine,

Günahsız kul var mı yalan dünyada,
Kimi hınzırlıkta kimi kavgada.
İslam'ın ön şartı adalet dense,
Cenneti görürdün belki rüyada.

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Sen bir çilek olsan, bense bir bade,
Al al dudaklara, dokunup gitsek.
Kırda tüm Çiçekler sana amade,
Bizde bir roman gibi okunup gitsek.

Rant kavgası,taht kavgası,
Yok mu bunun bir yasası,
Bu seçimde böyle geçer,
Bunlar nedir ne borsası.

Herkes makam bölüşüyor,

Şu kaysı ağacı yok mu,
Her gün,
Güneş üstüne doğar,
Kuşlar dalına konar,
Yaprakları tek tek koparıp,
Tırtılla birlikte,