Ay, düştü karanlığa
Söyle Hükümdar kim?
Leylin eteklerinde yıldızlar
Söyle Hükümdar kim?
Gecede saklanan yıldızlar mı?
Karanlıktan yoksun olup da
Sevgi busesi demet demet
Ellerinde, tebeşirinin rengi umut
Kuşağından, kaç hayale can verdi
Bu ilk sıraların ahşap kokusunda
Yaşlandıkça yetiştirdiği bin ferdi
Şimdi biner emek daha kucağında
Dikeni hissetmeden, dokunabilmek
Güllere
Rûkuya eğilirken, ilmek ilmek
Gözlerin;
Kabak çekirdeğinin içinden gözlerin çıktı
Biraz solgun muydu ne?
Hey, gözlerin diyorum!
Sen diyeceksin ki şimdi:
Anlasana günüm, hastayım
Hep mi nedendir bilinmez, yastayım
At yaşında lakin büyümemiş tayım
Anlasana günüm, hastayım
Uyku kokuyor buraları, vakitlerden muhterem gece
Mesai bitiminde ayaklarını uzattı
Duvara yasladı
Yorgundu
Sessiz kaldı masası
Uyudu
İnadına
Tek ümittir bir nefes biz
Alacaksın inadına
Eller bahtiyar sansa da
Tebessümün, inadına
Söndür lambayı, kapat perdelerini
Evimde bir güneş var
Sönük kalıyorlar
Gereksiz harcanan bunca vakitmiş
Varlığını anmam için
Bana sensizlik yetermiş
hurma yapraklarına yaslanan, çatım kaşlardayım
yoluma düşünce vuslat, koyu taşlardayım
leyl_i düşündürür kara bir göğ, ben de mi karanlıklardayım
Efendim! niçin körâne satırlardayım
Aşkın vuslatı defedecek bilirim!
Yoksun! büyüyor özlemim
AYASOFYA
İki kilise
İkisi de Ayasofya
Bir isyandı ateşe veren, ahşap çatısıyla
Bazikal planlar yerle bir oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!