Yelken açtım; yolum uzun sevdiğim,
Vuslata ayarlı kanatlarımla...
İpeksi bulutların ardına gizlediğim,
Günahsız, çocuksu umutlarımla;
Geliyorum, geleceğim.....
Cerrah Hacı’nın Ali, çocuktu on yaşında,
Çobanlık yapıyordu Çukurkuyu başında..
Bu yaylada Yörükler, çadırlarda oturur,
Nerede otlak varsa, hane orada durur!
Aşılmaz diyorsun, dağlar aşılmaz;
Sabret hele,sabret elbet aşılır!
Bu engelli hengamede sanma koşulmaz,
Bir derman bulunur, koşulur!
Gün olur, yerinden oynar temeller
Ararım ararım bulamam seni,
Bir kere karşıma çıkmazsın, neden?
Görmesem ölürüm o gözlerini,
Sen yüzüme bile bakmazsın, neden*
Sevgili olarak seni bilmişim;
Sabah yeli, sevdiğime selam et,
Hasretiyle dolduğumu bilmesin.
Kapıya dayandı, ömr-ü nihayet,
Yola düçâr olduğumu bilmesin…
Kalbimde derman yok, dizlerimde fer,
Benim olsun oyuncaklar,
Çocuk olmak istiyorum.
Nerde şefkatli kucaklar,
Çocuk olmak istiyorum...
Hani, nerde mavi göğüm,
Gün gelir dalarsın ya çok derin bir hayale,
Benim de düşlerime girdi kırmızı lale.
Gözleri siyah idi kaşı nispet hilale,
Huri miydi melek mi yârim kırmızı lale
Kelimeler, Ah kelimeler,
Halet-i ruhiyemde inkişaf eden,
Namütenahi duyguların;
İsimsiz kaygıların
Sebebisiniz.
İkimizin de aklından muziplik geçiyordu.
Ama göremiyorduk birbirimizi.
Görüşemesek de biliyorduk
Aklımızdan geçenleri...
Olacak ya bir gün,
İki elim kanda olsa giderim,
Nazlı yar yeter ki gel desin bana.
T/onlarca olsa da derdim, kederim,
Nevbahar olurum, gül desin bana!
Onsuz hayat acı, onsuz dünya dar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!