Halil Gülşen Şiirleri - Şair Halil Gülşen

Halil Gülşen

Kekik kokulu kayalar hatırımda;
Koparmaya kıyamadığım;
Koklamaya doyamadığım altınbaş çiçeklerim,
Gençliğe ilk adım attığım yılların,
Mistik yaylamsı duyguları,

Devamını Oku
Halil Gülşen

Girizgâh 1: (Bana)

Bugünlerde “yaylam” diye maziye döner de Halil;
Beyhudedir ağlayışın, firkat varsa serde Halil;
Hatıralar hayatına olmamalı perde Halil;
Düşeceksin bu gidişle, dermansız bir derde Halil!

Devamını Oku
Halil Gülşen

İnişler yokuş oldu,
Tatlılar acı bana.
Gönlüm gökleri ister,
Kanatsız kuş gibiyim.

Yalvarırım Allahım

Devamını Oku
Halil Gülşen

Ne diyeyim, yok ki bunun ötesi,
Yaylanın yörenin şakıyan sesi;
Bozyüksek dağının o kır tekesi;
Ekiz Ali öldü derler, doğru mu?

Elif'i gidince yalnız kalmıştı;

Devamını Oku
Halil Gülşen

Yağmur başlar, rüzgar eser bir yandan,
Yapraklar kendini bırakır yere.
Bugün giden gitti, kederim ondan,
Veda edip kanat açtı göklere…

Yıldızlar içinde kayboldu birden,

Devamını Oku
Halil Gülşen

Üç dakika sürmezdi bak,
Karpuzu kes, mangalı yak,
Mazereti artık bırak;
Telefonla “gel” deseydin,
Şunu baştan söyleseydin!

Devamını Oku
Halil Gülşen

Kalbimde sevgi sevgi,
Atansın öğretmenim.
Bilgilerime bilgi,
Katansın öğretmenim!

Yağmur gibi yağacak,

Devamını Oku
Halil Gülşen

Derinliği arama denizlerde,
Bizlerde bulursun onu, ancak bizlerde.
Derinlik tebessümlü yüzlerdedir;
Pınarı yaşla dolmuş, edalı gözlerdedir.
Belki asırlardır anlaşılmayan,
Anlamsız sandığın sözlerdedir.

Devamını Oku
Halil Gülşen

Kötü kötü düşler gördüm bu gece,
Sürekli bele eklenirmiş belamıza
Çeksek de biraz çile, işkence,
İnşallah bir şey olmaz sevdamıza.

Dostlar yüz çevirmiş, bakmazlar beri,

Devamını Oku
Halil Gülşen

Ah çektikçe yerinden oynuyor dünya âlem,
Hayatımı doldurdu gam, keder, çile, elem,
Gonca güle dönmüştü, yeni açmıştı lalem,
Bir bahar mevsimiydi, gitti yârim dönmedi.

Sevdanın heyecanı okşarken kalbimizi,

Devamını Oku