Şu mahallenin kedisi kadar
bir kıymetim yok dedi adam.
Banka yayılmış bir acayip somurturken.
Sokak kedilerine sahiplenen kız geçti yanından,
Uyuz köpekleri battaniyesiyle sarıp sarmalayan adam.
Saramadım yarin de kollarını
Veremedim acı da ilacını
Soranda ben bilemedim ayarını
Hadi oradan kız git işine!
Ben eğdim sen vardın mı yemişe?
Matruşka bebekler gibisin Hatçam
Ağzını her açtığında
Bir pırtik daha küçülürsün.
Tarlada meğel eder
Yirmi dört aralık bin dokuz yüz on beş sabahı
Saat beş on beş sularında top ve tüfekler
Yalımlar saçtılar Frenk kafirine karşı.
Babil harabeleri kadar tecrit edilmişti
Ve Kut’a mücavir azmaklar kadar
Yiğitlikte sığdı o bedbaht mütecaviz yığınlar.
O sefil gönüle dur mihnet eyleme
Secde eyle ol mutlak hakime
Bir düş, bir lahzadır bu dem
Ol muhabbet kaim eyle hakime.
Ey gönül! Kurak iklimlere meyletme.
Ol iklimin avazı üşütmedi sensiz leyla.
Yağmuru, boranı, karı, vurmadı tenime leyla.
Halimden sual edem mi ben bilemedim leyla.
Gül kurusu şafak henüz sökmedi leyla.
Dört Nisan iki bin yirmide
Otuz vilayet ve dahi Zonguldak
Mühürlenmiş kalpler misali ezcümle
Birer birer kapattılar kapılarını üzerimize.
İstanbul'un adaları siyah birer incidir
Benim yarim beyaz donlu kuğudur
Gönül çelen bir sabadır, muştudur
Yar hangi bağın yemişidir gülüdür?
Bir zülfü siyah ki, eriyen karları dağların.
Ateşten dudakları, düşen ilk cemresi baharın.
Ol kızıl divaneyem ben, taştan taşa vuran çayların.
Hey benim on dokuz yaşım, telaşım.
Bulutlara öykünüp semaya vuran başım.
Hey benim on dokuz yaşım telaşım.
Alın yazım, dilime dolanan şarkım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!