Bahçemdeki en gösterişli sunak
Bil istedim sen değildin sardunyam.
Evlerden bir ev
Gönüllerden bir gönül
Aşkla besledim
Mutluluğu bulacaksın bir an bile olsa.
Bir şiir, şarkı belki de masal
Bir udun nefesi olacak o küllenmiş arzular.
Yare alıp götürecek seni o bilindik şarkılar
Her gelen şeytanını peşine takıp geldi.
Kerhen iyiydiler bir vakit
Bakirken ve mümbitken o canım kıyılar
Ve umman henüz laciverte nikahlanmadan.
Gönül sarayımın neşesi, sevinci sensin.
Talihi, nazı, işvesi, muştusu sensin.
Adın lal, topaz, mercan senin.
Bakışın yakut, zümrüt, opal senin.
Yol ver dağlar ol didar-ı maha.
Bezminde candır o ruh-i mestana.
Kalp bir bağdır huzur-u dimağa.
Saba ol görende ol didar-ı paka.
(Türkiye Düşmanı A.B.D’li Senatörler Cardin ve Chuck’a İthaf Edilmiştir.)
"Bu sürünün çobanı benim." dedi beyin
"En önde giderim.
Tüm uzuvlar kan ve kemik hep bana kul, emrime amadeler."
Susamış bir çocuk gibi,
Küsmüş, kırılmış da,
Ağlamış ana kucağında...
Sen gidince öyle mahzun oldu dünya.
Bir papatya ile neler yapılabilir ki?
Saksıya dikilebilir mesela...
Kökleriyle sıkıca kavrayıp,
Keyfince hayat süreceği toprağa...
Küle döndü yokluğunda dünyam,
Bir nazına kurban gitti hülyam.
Susadıkça seni aradı gözlerim,
Muradına erdi bak cümle alem.
Gönüllere dokunur o zalim gam,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!