Çilenin bağrına yapışmış hayat
Çekilen ağlardan sızar geceler
Uzayan fasılda tümceler yitik
Saf kinin misali acır heceler
Vefası sağlamdır karanlıklara
Bir neşe bulacak taze ezgisi
Dolacak içine bin türlü renk
Geçtiği sofalar geniş
Bahçeler bahar olacak
Mütebessim yüzlere sevda konacak
Müjdelere denk
Tazedir yine de ardından gelen
Ne kadar gülse de içinde yara
Yine de rehberdir en iyisinden
Koymak da istemez ademi dara
Vuslata ne denli meyyal görünse
Uzak bir şehirde çimen gölgesi
Kuzuyu ağlatan tiz kaval sesi
Kapadım gözümü ötelerdeyim
Kalmadı varlığın yoka öfkesi
Öteler çağrıda gümüşten sefer gibi
Bazen büyüyor bir şey içimde
Kocaman oluyor kanadı güvercinin
Daha bir gülüyor günün yüzü
Ve ipekten kanatların ardında
Mavi atlastan gibi gökyüzü
Bazen dumuyor içimde bir şey
Nice yiğitler geçti çizginin ötesine
Niceleri ayaza bahar diye çıktılar
Zemheriyi andıran bir soğuk deryasında
Gönül ateşinin ki en hasını yaktılar
Bir kez olsun düşmedi sitem gönüllerine
Beyaz en çok kefene yakışır
Gelinlik neyine senin
Güller diken olmuşken
Masum mu hala tenin
Sadeliğin ritminde sükuta muhtaç gönül
Tereddüt deryasında dingine hep aç gönül
Boranların hükmünde pek vakur bir serzeniş
Ruha sükun yanıyla fenaya ilaç gönül
Kanadıkça bal olur zehrinin şerbetleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!