Güneş Davenport Şiirleri - Şair Güneş Da ...

Hazırım gecelere,
Sabahı görmek için...
Hazırım rüyalara,
Senle uyanmak için...

Hazırım karmaşaya,

Bir yıldız düştü derler göçenler için...
Sense kaydın bu dört-duvar mekandan,
Ve bir yıldız eklendi gökyüzüme,
Günüme ise bir güneş daha...

Gülümsemen ışıkla çizili artık,

Özlemin ateşi her parlayışta,
Sevgiyle titreşmek içten bir bakışla...
Birlik beslenirken her sarılışta,
Geriye hüznüm kalıyor...

Vazgeçip anlaşılmak çabasından,

hırsla sana yöneldiğinde biri
karşısına dikilmek yerine
yana çekilmeyi dene.
ölçüsüzdür, dengesizdir kaba güç
kendi ivmesi düşürür onu yere.
kılıç değil, zekadır bitiren işi

gül be özüm,
anlamaya ramak kaldı.
azı da, çoğu da gördün,
ne fark vardı arada,
hissetmek istediklerinden başka?
sende doğdu, sende öldü güzellik,

sözler, imalar, alınganlıklar
bakışlar, tavırlar, nice kırılganlıklar.
beklentiler, yetmemeler
ve alaşağı kıyaslar.
yergiler, yargılar, kaygılar
kuşkular, keşkeler ve korkular.

her gelen, her giden,
kendini arıyordur
kendinden uzaklarda,
sende veya ‘başka’larda.
ve bulamayışının çaresizliğinde
ağırdır sevgi adına sunduğu

Acımla geliyorum sana,
Artık tadı aramadan bedende...
Haz, yaşam çiçeğimin balı,
Dağıtılsın, özü saklı ya bende...

Açlığımla uzanıyorum sana,

Dört bir yöne yarışta beşer ordusu,
Dünyanın dengesini sarsarcasına...
Amaçları yönlendiren meta tutkusu,
Değerleri kefelerde tartarcasına...

Bölüşmek yerine bölmek çabası,

durmak...
durdurmak için nefessiz döngüyü.
susmak...
susturmak için geveze gürültüyü.
ve uzaklaşmak, kalabalığın gölgesinden
kaçmak, hem de keyifle,