Sonra dedim ki ağaçta yeşeren yalnız yaprağa
Şimdi çiçeğe dur
Meyveye ver kendini de
Olur ya son nefesi de tutarsak içimizde
Ve sulamaya devam edersek yaşam coşkusunu
Bir gün buluşmak umuduyla
Yutkunduğum sözlerin öznesi SEN
Adın saklı kalbimde
Dilimde harflerin dolanır
Bir tek ben bilir..
Okurum
Öyle korunaklı
Doyumsuz bir dünya sofrasında yaşadık
Bitmeyecek sandığımız tatlar ve keyiflerle
Hayat telaşı arasında planlar yaparak
Yarınların özlemi ve hayaline kanarak
Günleri ve anları ıskalayıp tükenmek bilmeyen bir yarışın sonunda kalakaldık yapayalnız
Onca kalabalıklar
Gözlerimde örselenmis sevinçlerin buğusu
İçimde tüter öksüz imgelerle
Sen ki hiç söylenmeyen türkü gibi dolanırsın dilimde
Bir ağır ezgi gibi mızraba hasretle
Dumanı başından gitmeyen dağ gibi biçare
Nasıl da eser bağrımda gül yangını kederle
Bazen tek bir fotoğrafla
Çocukluğunun şehri kurulur
Göğsünün tam orta yerinde
Sokaklar canlanır tüm doğallığıyla
Ekmek kokuları
Çocuk sesleriyle
Bir vapur yanaşır limana.
Martılar kanatlanır denizin dalgasında .
Duygular köpük köpük artar kıyıda.
Nereye aksam bu hengamede ?
Yaşamın anlık döngüsü belki,
İçimden akar uzaklara her bir duygu.
Akşam olur gün eksilir geceden
Hüzün siner söz kesilir heceden
Vuslatı bulsam ah, tek bir cümleden
Sarılmanın kitabını yazarım
Gül teninde her dem mevsim bahardır
Oysa bir kelebeğin kanat çırpması kadardı
Tüm sevinçler
Güle değmeden büküldü kol kanat
Bir günlük huzur
Bir ömre değerdi oysa
Gül dalında hüzün
Mevsimi mevsim gibi yaşamak isterdim.
Eylül'ü eylül gibi...
Oysa toprak öylemi ki,
Bir yaprak dökümü kadar zaman tanımadı ömürlere.
Vakitsiz düşen fidanları bağrına basarak,
Hasreti bağrımızda yakarak,
Bir yer var biliyorum
Adı asırlardır dağlara
Berrak derelerin göğsüne uzanmış
Binbir çiçekli çayır çimende yazılı
Güneşe sırtını dayamış nazlı ovalar
Dört mevsiminde binbir masal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!