Dedi ki bir insan,
Bunca söz,duygu,özlem ve şiirler
Boşa yazılmaz!
Bir adresi olmalı...
Dedim ki,
Var elbet bu duyguların aktığı bir yer,
Bir insana yaşam yolculuğunda eşlik ederek;
Yeri gelince anne-baba
Yeri gelince abla -ağabey
Yeri gelince dost -kardeş
Ve ihtiyacı olduğunda doktor -hemşire olup
Ayağına taş değse üzülen,
Şimdi diyorum
hangi mısranın satırına sığınsam da
gök mavi, toprak yemyeşil olsa.
Mevsim ayaza yüz tutmuş sanatla sarsa da
Yanık bir türkünün
Mızraptan akan nağmesi gibi belalı
Bulut yığınları düşmüşse göze
Bulanmışsa narin yüreğin köze
Ömrün mevsimi bakarsa güze
Bilki teslimdir bu beden
Ayrılık denen derin hüzne...
Zaman bir yağmur tanesi gibi,
Akıp gidiyor avuçlarımdan .
Geriye baktıkça burkulur yüreğim.
İnceden bir sızı çırpınır göğsümde
Teline vurdukça içine batan
Bağlamanın içli nağmesi gibi
Rüzgara sözüm vardı
Boşalttım içimdeki tüm fazlalıkları
Şimdi esmeli enginliklere
Ne varsa huzurdan
Sevgiden umuttan yana
Dolsun bağrıma
Göğsünde sargın kızıl güllerle
Kaç bahar eskittin kim bilir?
Kaç yelken açtın denizlere ?
Oysa yaş dediğin takvimlerin işi,
Bir de kalp yaşı var ki,
Hasretin kemiğe dayandığı bir anda
Gidiyorum ansızın
Yükü ağır bir yürek
Küçük bir valizle
Anıların soğuk kollarına atılıyorum
Sılamın ilk durağında
Bazen dağ gibi dalgalar
Olmadık fırtınalar yıkmaz da insanı
Vefayı tatmayan bir dilden akan
Tek bir acı söz yakar gemiyi
İşte orada batar içimdeki insan ...
Ağaçlar çiçeğe duruyorsa
Dağlar kuşandığı bembeyaz giysiyi indiriyorsa nehirlere
Bulutlar tüm kederli hallerinden sıyrılıp
Dal uçlarında yaprakları yıkıyorsa
Ve toprak ana tüm görkemiyle kucak açmışsa yenilenmeye
Kuşlar gökyüzüne kanat açıp süzülürken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!