Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

"Öyle insanlar vardır ki ;
hiçbir zaman
Kendi duruş ve tavırlarından
Ödün vermeyen

"Gönlümün"
Siyahı içinde dolanırken,
gecenin hüznü ile..
Eğer aklına düşecek olursam.

Düşlediğim düşleri
alıp geldiğin gün,

Düşlerimi uçsuz bucaksız umuda köle ettim,
kucak dolusu bir özlemdi omuzlarımda.
Hiçbir zamana sığmayan hatıralarımı,
kimsenin ulaşamayacağı uzak ufuklarda sakladım.

Seni düşününce bir heyecan
basar beni...
İştahım kesilir
Kalbim yerinden çıkacak gibi atar

Sevginin zamanı değil de ne?
Dudağıma bal çalıp uğramış gibisin
Bu gelişin de nedir?
Yakarak geçtin yüreğimi yine

Rahmetini bekleyen bir goncaydım,
Gecemi sabah eden bir dost idin,
Ağlamak nafile, yokluğun zor geldi.
Sensiz zaman geçmek bilmedi,
Bana düş topla dediler.

Düşlerimde
seni getirir bana rüzgar.
Sözlerinin arkasında durmadın,

"Bunu"
hiç düşündünüz mü?
yaşamanın da kazası olmayan
bir ibadet olduğunu...

Bugün seni,
Haziran’ın uğultulu rüzgârına katarak