Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Hiç değişmedi
Değişmeyecek!
Fakir yine fakir
Zengin daha da zengin!

Sevilmek nedir bilirmisin?
Olduğun gibi, kendinle ve,
İnsanlarla barışık olmaktır...!
İnsanın en derin arzularını,

... Ve sen
Bana şu sözü bir gün dermisin ne,
çok özlemle bekledim
Seni.!?
Umarım geç kalmamışımdır sana, doğru

Düşerken kırılan dal
gibidir insan
Yürümeyi öğrenirsin düştükçe
bakarsın etrafında kimsen

Sanki sürgünden sevişme anına geçerçesine beni neyin beklediğini bilmediğim bir andayım.
Sol yanımdan yorgunluğumu alıp, geleceğimi seninle birleştirecek; yüreğimdeki ihtiraslarımla yürüyorum,
Sorgusuzça yeniden doğmuş gibi uzun bir geceye.!

Ben ormanda açan bir gülüm.
Sanmayın diğer çiçekler benden üstün.
Ben de her tonda çiçek açarım, rengarenk.
Dikenim de olur yaprağımda,
Bazen güzel kokular saçarım etrafıma!

Ben bir gülüm.
Her tonda çiçek açarım rengarenk.

Ve batırdım...
Sözde sevenlere
batırdım...

Kimsenin elinde oyuncak olmak istemiyorsan?
Kalbinin sırrını mücevher eyle..
bilesin ki;