Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Hayat her an bitebilir.
Bir tek sen biliyorsun kalbimde sakladığımı,
Sor hadi neydi diye,

Severim seni
Ayın ve yıldızın geceyi
Sevmesi gibi
Güneşin günü sevmesi

Bir çocuğun küçük yaşta yaşlanması ne demek!
Bilir misiniz?
Onun için gündüzün aydınlığı,
Gecenin karanlığına sıkışan,

Üstat bak artık şu garipliğe!
Nefesimiz bile sığdırıldı daracık

Neydi sendeki;
Hiçbir zaman çözemediğim
Kanmışlığım, yanılmışlığım karşısında!
Kalbindeki sözlerin miydi?
Sahte sevginle övdüğün yalanların mıydı

Çocukları öldürülen bir dünya'nın güne aydınlığı mı kaldı(!?)
Çocuklara bir
Günaydın diyebileceğimiz bir dünya bile yok artık.!!
Çünkü onları öldürüyoruz.!

Seni soruyorum Telefonda senden
Matem dolu geliyor sesin öbür taraftan
Korkma sen sana emanetsin bende sana
Hayranım hep her sesin alo deyişine

Ne değerli insanların yürekleri dokundu, yüreğime.
Değerlerine değer katarak,
İzler bırakan.

Şu güzelliğe bir bak istersen?
"Allah" ne güzellikler yaratmış.
Herkesi yarattığı gibi

Değer miydi buna?
Ruhumu yordunuz sonununda.
Kıymetini bilmeden yitirdiniz kendi değerlerinizi,
Değersizleştirerek kendi benliklerinizi,
Yorgun düşmüş yüreğimden