Öğle derin baktı ki ; gözüyle
Beni şubatın soğundan,
Kıskandıran bir edayla
sanki..
Cesur yürekler ölmez
Uğurlar olsun dedik ama hiçbir zaman yüreğimizden uğurlayamadık..
Cesur yürekler susmaz susmadı
Nazlı ceylan gibisin,
Menekşe gözlüm.
İnsan bu kadar narin olur mu?
Özlemekten yorulmuş yüreğim,
Ben hazırım, baksana sevda çiçeğim!
Hangi günahın özlemisin
sen?
Sevgisi okşanmayan
ne kadınlar vardır.
Senin, benim bilmediğim.
Onlar çiçeğin ta kendisidir.
Hem acıyı hem sevgiyi bilenlerdir.
Bedenleri sevgiden yapılmıştır,
Çiceklerin ismini aklımda
tutamadığım için
Beni maruz gör,
neden dersen?
Onlar çok narindir
Ne hayallerim var, zaman geçmek bilmiyor, daha çok özlüyorum.
Söyle kaç siir var.
Şubat çatlağı
arasında, bizi anlatan
Bir çırpıda zihnini karıştıran çıkmazlarından kurtulmak için; onu içindeki çıkmazlıkta unutup yok oluşunu izleyerek öyle silersin.
29.10.2020
Eriyen zamanın sözcüklere dönüşmüş ışığı karanlıkda kaldı.
Özgürlüğü hak eden kelebek kadar yol kat edemedik.
Belkide sol yanınızda bir çocuk gülüşü kalacaktı
Gülüşü cennet kokan çocuklarla
Duyusal körelmeler çoğaldıkça,
İnsanlık yok oldu.
Güzel şiirlriniz hep sürsün, yüzünüz de daima gülsün.