Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Zaman gelip geçer,
bekle beni gitme,
Derin denizlerden gelen
yorgun rüzgâr gibiyim.

Usta
Şöyle anlatayım mı?
dinle bak
... O hep

Dönüp dönüp baktım yağan kara kışa
Ürperdim
kış içimdeymiş
buz tutmuşları ile

Sorgulamadan dinle...
Beni bir dinle derviş,
Yol azığım gönül bohçamda benim,
Sol yanımı acıtan,ulaşamadığım, büklüm büklüm

Sen hiç cehennemi omuzlarında
taşıdın mı?
Acıyı acı acı tadarak dünyada!
Yaranın kabuk bağlasa bile suya dokununca acıdığını hissettinmi?

Bayramım sana sarıldığım gündür.
İçimde hoş bir his var.
Tüm yıldızlar bizim için doğacak.

Bugün günlerden ben
doğumuşsam..
Bitişlerinde kendine has güzellikleri..

Çocuk yaşta baba oldun mu?
Can kardeşim küçük yaşta babalık görevini üstlendi.
Minicik yüreği ile ailesine kol kanat açtı.
Köyden başka yer bilmiyordu,

Ben insanlara ve semtlere,
göre değil?
Taşıdığım yüreğim'e göre yaşıyorum!

Duyduklarım karşısında sussam da,              Kendimi bitirirceşine içten içe ölüyorum,