Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Bir resimle başlayabilirsiniz
resmetmeye hayatınızı.
Kanatlanan bir martı olabilir,
damarları belirgin bir yaprak.
Bazen bir resim biz, ya da
biz resim gibiyiz.

Öpücüklerle havalandık,
bir ten karmaşasında.
Belki ilk defa vardık,
muğlağın yapısında.
Gel gör ki bitmeliydi,
kör bir uğraş değil bu,

Alınlarımızda günün ilk ışığı,
coşkun bir sele keyifle kapıldık.
İstesek bir ezginin peşinde
yıllarca dolaşırdık.

Öyle sevinçlere adanmış ki

Bu kadar çok boşluk ve zaman,
zamansızlıktan ne umar insan.
asırlar düşünür kendini, bir hikaye
çevresinde döner devran.

Bir fikrin ince gülüdür insan,

İnsan, oluşta, kimsesiz, çıplak.
Fark'a gelseydi olurdu mutlak.
Hazin öyküsünde, doruklar, yasak.
Tek tedavisi, olursa, şefkat.

14/08/2014

Zavallı Yunus 'dövene elsiz gerek, sövene dilsiz' demiş.
İnsanlar ta o zamandan beri hiç dinlememiş.
Aklın insanları yüreğiyle dile gelir. Kalabalıklar içinde
söz de, niyet de tükenir. Dört bir yandan ilkellik sırıtır,
insana kurulan köprü ha bire yıkılır. Çaba yiter, umut da.
Aklın sesi, güdülere yenilir.

Hep başkalarının
peşinden koştun.
Kim ne yaptı oldu
asıl derdin.

Dünyada, ülkende,

Bir çamur deryasında yürüdük,
bata çıka, algının tekinsizliğinde
ömürdük, gerçekten uzaklaştıkça,
Bu doyumsuz manzaranın emrinde
öldük, tadını çıkara çıkara..

Bir gecenin kızıl yeleli atlarla koşan
duman olmuş sesleri en ağır zincirleri
taşır, şakırtılarıyla özgürlüğe kavuşmuş
zihin daha koyu dehlizlerde gün boyu
sürüklenir, bu zincirler açılmaz, ben
zorunlulukla eylerim, anlaşılmaz, serin

Kasırgadır sonsuz, uçurum bilgisi
verirdi, damarda gezinenlere,
dağılırken, kurulurdu suskun,
iletişim, yok sayılmış engellerin
coşturduğu, girintilirde bulunan
heyecanlar, dönerdi kapanmışın