Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Kapımı boşuna çalmayın,
böyle giremezsiniz. Şiddetle
istemekle bilemezsiniz.
Kendiliğinden olan açılır,
dökülür yollar, patikalar.
Yönü şaşırıp bana gelemezsiniz.

Bugün bugün müdür, peki, benim midir,
elimden kayıp giden, yas tutan dilim midir.
Sesim senin midir, duyulmaz çavlan mıdır,
akıp giden yoldan mıdır, hem durmaz,
hem varılmaz.

Kızım benim için artık çok geç derken
yaşlı erkek; gizli bir haz duyar, muhtaç
değil bir kadına daha fazla.

Eteklerini başka yerde savur, daha
gencini bul kıvranacak; sonra cömertçe

Tek tek rastlansa da toplum olarak,
Duygusu vardır da kendisi yok,
iyilik, güzellik, eşitlik, adalet.
Öyle bir düzen kuracağız ki
kötülüğe, acıya yer yok diyenler,
her kimse onlar gelince, kendine

Şairler anteni hayatın
sahte yayınları gerçeğe
dönüştüren.
Şairler tokattır, duyarsız
gözlerinizden bezen.
Şairler; yaralı kuşları

Bu kadar zaaftan, yanlıştan
doğru hayat çıkmayacak.
Bu tasarım yanlışsa, içimizde
eksilmeyen adalet duygusu,
başka yol bulacak.
Sınandık, ezdik, ezildik, gönendik,

Benzer zamanlarda çıkan,
benzer ruhlarda ağırlanır.
Ortak algıların dışında kalan,
ortada kalır, benzer bir zihin
kavrayana kadar. Ağır çekimlerin
kaderidir bu, kendi ülkesini

Bir yaman gecenin dağıttığı dumandır,
özünde yiteni duyuran. Bütün damarların
isyandır, kapılıp gitmişsin, bu bahtından
artakalan. İnanmadıkları şarkının sende
yerleşik izi, tükenmez bir kaygıyla takip
ettiğin gizi, geldiğin bir kapı önü, ne anlatsan

Kahkahalarla bir ömür geçir,
gözyaşı eşlik eder koroya.
İnsanlar bilir bu yeryüzü zehir,
bir kere atılmışsın dünyaya.
Bu oyunun nasıl oynanacağını
herkes bilir; çığlık çığlığa.

Hayalin sevişir gecede,
uzaklıklar erir ürpertinle.
Gökyüzü billurlaşır,
yüzün belirir.

Gözlerimle göremediğim.