Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Dil aşan yarıklardan sızdım,
saflığında bunalan algım.
Yeni doğan bebeğin
gülüşünde ısındım,
bu enerji yaratan,
kendine açılan alan,

Doruktaki müziğin kurbanları biz,
yüce bir kule mi dikeriz ki varsın,
o el değmemişe, kutsasın bizim
çıkışsız yıkıntılarımızı ve bir başka
zamanda açılan kapıda o yüce
törenin yüzakı olarak - süreğen

Ah, görememek ne güzeldir ve kutsal,
canlılık bu güçle devam eder, önümüz
çukursa ne gam, aşacağız elbet tüm
engelleri, olursa. Birden yağan sağanak
neşemiz, yıkarız bendleri ve biri elimizden
sımsıkı tutar, atlarız uçuruma, böyle sürer

Hiçbiryer salınmaktır zamansızlığın
parıltıları üzerinde, bilgi verilmez,
alınmazda, taa kör bir noktada
görür gibi ilerlediğin, yalın, ton dışı,
renk uzaklığı; nerenden kaynar,
yoksa o mu sana kaynar, açıkça

Bir de beni konuşalım,
seni hep konuştuk.
Masadan kalkar zaman,
biz onunla doluyduk,
ya da öyle olmalı.
Bu bencilliğin de bir sonu

Biz kendi aramızda konuşuruz,
bu senli benli halimiz yanıltmasın,
hem orda hem burda da oluruz.

Bir eğlenceden kalmış sohbetimiz sürer,
unutulduğumuz yerden ötelere sokuluruz.

Sabah hızlı adımlarla insanlar
gidiyorlar, tam köşede iki kişi
arada bir duraksayarak konuşuyorlar.
Sanki yıllar sonra ilk kez karşılaşmışlar.
Belki yalnızca onlar var şimdi.
Diğerleri geçip gitmede... zamanın

Ah, dünyanın mantığı gerçekleşmeyendir,
biz net cevabı gerçekleşmeyende buluruz.
Israrımız gözümüze batar, birbirimizin
sözlerinde görmez oluruz.

Her isteğimize bir engel,

Ne kadar çok fikir var,
herkes ben haklıyım diyor.
Hayat; o büyük gerçek
kimseyi dinlemiyor.

Bir bakmışız başka bir

Biz neden sıkıştık kaldık,
bu kadar çok soru varken
kısıtlı yanıtlara. Neleri
çözdükte bugüne değin,
yalçın kayalar gibi yükselir
bilinmeyen. Ah, herşeyi