Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Bu dingin gecenin
kıymetini bil.
Bir daha böylesi
olmayabilir.
Nerde bitecek
belli değil

Bir fikre kurban gider insanlık,
zamanda akan, sonsuza kodlanmış.
Pür neşedir bazen ve keder çıkagelir.
Bu tuhaf dansın kıvrak figürleri,
anlama mahkum, bir geçiş arar
sızacak rahatlık için.

Göğümüzde yansıyan
en parlak yıldızdır genç kız.

En derine işleyen bıçak,
alıp götüren girdap ve
geçen zamana en yetkin

Biz dalıp gideriz gündelik çamura,
sonsuzca öğretici olan kendi ağını
örer açıklıkta. Bizden saklanmış.

Ah, unutmak iyiyi, sinirler gergin,
lime lime olmuş dallar sarkar

Çağdan çağa ilettiğim bilgilerim,
güvencem, geleceğim.
Aklım şaşar, gönlüm coşar,
neler işlerim. Toparlanmam
acıyla, bunlar benim günlük işlerim.
Öyle bir yere gelirim, önüm, arkam

Biz o kapıdan gireriz,
belirlenen biter, döngü
kendi içinde evrilir.
Başlangıç, son yerle bir.

Apak yönsüzlük yeni vatan,

Hem ilk hem sonrasın,
nereye uzanır bilinmez
yasan. Damla damla
gelen fırtına, kırık bir
öyküde vahasın.

İlkelliği eğitsek, iyi cebimizde değil.
Ama, nadiren de olsa, öyle ruhlar vardır ki
önünde eğiliriz. Nerde, nasıl karşımıza
çıkar bilemeyiz.

Bazen tarlasında bir köylüdür, ya da

Kıpırtısız çöken;
alınlardan alanlara
taşınan parıltı.
Duyulur ağır sarkacın
vuruşlarından, bir saat
gelmeli, çekilmeliyim.

Bu ezgiyi kaç kişi çalıyor,
ben birini duydum, diğerleri nerdeler.
Yasakmış bütün sesler,
size verilenle yetinin diyorlar.
İnen çıkan görüntüler kör ediyor
gözlerimi. Ama, beynim yaprak