Gel de gör Şiiri - Mehmet Gözükara

Kaygı kasavetsiz aşkın ateşi
Bir yüreği nasıl yaktı gel de gör
Ne dengi bulunur ne de bir eşi
Soğukluğu kar da yoktu gel de gör

Bedenimde yandı ruhumda yandı
Sevgilinin hatırına dayandı
Gönül gözüm bir gerçeğe uyandı
Zaman zemberekten çıktı gel de gör

Seni beni yitirince çaprazda
Birçok şeyi çözer oldum bir az da
Yanak elma elma dudak kiraz da
Kömür gözlüm bir hoş baktı gel de gör

Kâğıt kalem kelâm için vesile
Sevdanın renkleri uymaz usule
Kâh Mevlana ile kâh Yunus ile
Ummandan ummana aktı gel de gör

Sevildim sevdim o halde varım
Bu âlemde uçtu sınır duvarım
Bütüne işaret etse de yarım
Aklımı başımdan söktü gel de gör

Engin geldi tırmandığım tepeler
Anlamın yitirdi bir bir cepheler
Gördüğüm âlemde neler var neler
Sensiz beden nasıl yüktü gel de gör

İplik iplik yama yama söküldüm
Meyve oldum daldan yere döküldüm
Gözükara yâr elinde bir güldüm
Sevenine başka koktu gel de gör

Boyun Büktüm Güle Doğru (sh. 31)