Fikret Adımol Şiirleri - Şair Fikret Adımol

Yokluk suyunu çekti
bundan sonrası ölüm.
Kıyamet gayrı heyecanlandırmıyor
bundan kolay ölüm.

Meydan savaş artığı

İnsan bu ya
Damlaya damlaya yok olur.
Gündüz yaşadıklarından
Gece kahrolur.

İnsan bu ya

Ömrümü esir ettin
Kabahatin özrünle kapanmayacaktır.
Yaşattığını yaşayacaksın
Bu mutlaka olacaktır.
Gönül düştüğü bu zorbalıktan
illaki kurtulacaktır.

Saçımdaki aklar
Hepsi senin cezan
Şimdi beni kim aklar
Nereden baksan hüsran
Neresinden baksan hüsran.

Sözünün bittiği yerde
Özüm kırık,
Özrün büyük,
Gözüm gözlerinde
Ve;
Susuşun kulağıma yük.