Fatma Güven Şiirleri - Şair Fatma Güven

Yol verin de geçem dumanlı dağlar,
Yavrum da benden bir haber umar,
Ses verdim de sesime karışır rüzgar,
Yol verin de geçem dumanlı dağlar,
Kınalı kuzum hasretimden ağlar.

İçine kayan bir yıldız olurum
Dolarım gizemli ışığımla
Sen bana doğarsın güneşim gibi
Etim etin olur,ruhum ruhun
Nefesim karışır nefesine.
İşlerim ruhuma sevdanı nakış nakış

Ay nurunu saçıp yıldızlara ışık olanda,
Yedi alemin kapı kilidi özün sevgisi;
Sineme düşüp cesedime abıhayat verir.
Can telaşına düşende kopar kızılca kıyamet,
Varlığı kalır arkada dört ayak tahta binince,
Gafil gezen dünya malını kendin beller.

Yılkı olur koşarım yaşamın bozkırında,
Köpük köpük saçlarımda rüzgarın esintisi.
İlmek ilmek örerim yaşamın kozasını,
Ter kokar,toprak kokar tenimde.
Yaratmanın bilinciyle,yaşarım,
Her yerde izler bırakırım sessiz,

Ağlıyoruz! ..
Sesimiz karanlığı delip,bulutlardan geçip,
Güneşin ışığında sonsuz nura ulaşıyor.
Ağlıyoruz! ..
Çocukluk hayallerimize,
Başarısızlıklar sonucu yıkılan özgüvenimize,

Erciyes'in yüksek doruğu,
Harran Ovası'nın enginliği,
Anadolu'nun doluluğunda,
Kültürlerin zengin bileşimiyle
Efes'i,Bergama'sı,Kapadokya'sıyla,
Yüzyıllara sığmayan mirasıyla,

Gelen bir yolcuyum,
Kollarına bıraktım kendimi,
Sevda yükünü boşaltayım kucağına,
Sarıp sarmalasın sonsuza.
Hep hüzün sarar seni,
Bırak kendini kollarıma.

Aşkın vuslatına düşürdüm gönlümü
Gel yüreğime sardığım sevdiğim
Yokluğunda yanan harlı ocağım
Serpiştirdiğin su ile söneyim...
Işık yağmuru yağar yüreğime
Sevda çiçeği açmış bak yüzümde

Akşam olurken;
Karanlıklar boğar kızıllığı.
Yıldızlar doğmadan
Göz kırpar çoban yıldızı.
Sensizlik yüreğimde,
Bir kara perde.

Aklıma düşmeye gör;
Bir hüzün bestesi çalar beynimde.
Yüreğim depremlerin titreşiminde
Mahşer yerine döner
Beni can evimden vurur.