Fatma Güven Şiirleri - Şair Fatma Güven

Girdaplar sardı etrafımı
Bir girdap ki! ...
Atsam adımımı yutuverecek karanlığında.
Bir girdap ki! .....
Kıldan ince bir ip gibi
Gerdiğimde kopuverecek.

Oy yüreğimin kıyısına vuran ince sızım,
Yollarıma çığlar indi gelemem.
Gecenin ortasında eser acı rüzgar,
Ben içimdeki fırtınamı dindiremem.
Ölüm gelir mabedime,
Ben makberimde dirilemem.

Güz zamanına savrulan hangi ömrün izleri? ...
Son nefesini veriyor rüzgarlı bir havanın önünde.
Yanmış sarı sıcaktaki bağrında köz köz tütüyor,
Hazan ki; ömrümüzde son demlerini vuruyor.

Güneşi özledim anne,
Karanlıkta karanlık eller saldırıyor.
Bir çılgınlığa akan selde,
İnsanlar arasında kayboluyorum.
Bir rüya gördüm anne,
Toprak balçıklaşmıştı kayıyordu dağ,tepe.

Dostun bağına girdim,
Bir haber alayım dedim.
Yıkılmış sırça sarayı neyleyim.
Yıkamazdı ne dağlar,ne düşman,
Dostun bir acı sözü yıkmış neyleyim.

Tut ki; yüreğimi bırakıyorum ellerine.
Yalansız,çıkarsız,riyasız.
Çiçeğe duyulan hayranlık,
Yağan yağmurun çiselemesi gibi.
Hazanda dökülen yaprağın hüznü gibi.
Tut ki; yüreğimi bırakıyorum ellerine,

Bilir misin yağmurun öyküsünü
Nasıl yollardan geçtiğini?
Bazen sert mekanlardan,katı
Bazen kaygan zeminlerden,ıslak
Bazen görünmez,
Atmosfer gibi sarar seni

Çığlık çığlığa etrafımı çevreleyen
Duvarları yumruklayarak,
İnsan olmanın acısını yaşadım.
Neydi yaşam?
İnce bir sınır çizgisi.
Varlıkla,yokluk savaşı.

Yaşamak;
Olaylar karşısında
Bir satrancın taşları gibi
Hareket edebilmektir.
Her atılan adım,
Sonuca yaklaştırır.

Geçmiş-gelecek
İyilik-kötülük,
Güzellik -çirkinlik
Dostluk -düşmanlık
Mutluluk -keder
Üzüntü-sevinç