Beynime sinen sonsuz hatıralar,
Yapraklarımı döken ölümlerimin siması.
Düşler düşlerde yol alır söylenmez acılarım.
Kalbimin girdabında bakışlarının yangını.
Titreyen dudaklarımda en söylenmeyen türkü.
Gri tonlu aşkına mavi sonsuzluğum döküldü.
Bir dünyada yaşıyorum.
Karadeliklerden oluşmuş.
Duygular, aşklar, nefretler karadelik…
Yürek yürek değil kışın soğuğu.
Bir dünyada yaşıyorum vahşet dolu.
Zaman;
Kör benliklerin kulaçlarına mahkum.
Tılsımı zenginliğin körebesi.
İnsaflar olmuş yalan dolan.
Zaman;
O kadar derin hallerin var ki…
Harput’un manzarası gibi özelsin.
Öyle tatlı gülüşlerin var ki…
Güneşin ısıtması gibi memleketimi.
Sevgim öyle diridir ki.
Dağ deviren düşler…
Sedefin içinde inci gibidir.
Düşler kökünü atar toprağa…
Toprak hallaç pamuğudur…
Savrulur kum taneleri halinde.
Kürek mahkumuyum bakışlarının.
Dağıla dağıla anlamımı yitiririm.
Ovalarıma şiirler yazdıran gülmelerini geçemem.
Beni bende bitiren.
Kendinde yitiren hallerin vardır.
Teneffüsünü yitirmiş soluklarım; titrek bir alev olurum o zaman.
Al beni sal renklere.
Yürek yürek değil pare pare.
Içimde vurdumduymaz kalp.
Söylese yürek; her rengin binlerce feza.
Sana tutunurum renklerimle.
Hiç sönmeyen hayallerle gel.
Öyle anlamsız bir yerdeyim ki...
Yer-gök aşk-yürek anlamsız...
Sen zemheri soğuğu gibisin sevgili.
Gel içimi yakan ateşlerle gel.
Bir nağmeyim kör kuyulardan gelen.
Üstüme üstüme dökülen hayallerim misin?
Perdeleri delen kalp salıncağı mı?
Kurşuni bir hüznü tütünlü yalnızlığımla birleştiririm.
Hazanlarımı baharın sevinciyle tatlandırırım.
Dökülürüm salına salına düş gülücüğü yüreğine.
Bir karanlığın bağrında sallanıyorum salıncağında.
Sevgi nurlu bir yoldu…
Binlerce bakışla bakıyorum sana.
İçimde tüten dumana …
Gece gülümsedi kanıma.
Ruhumun karanlık ormanına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!