Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Çalışır millete hizmetkar olur,
Primini öder emektar olur,
İlk aylar da biraz sitemkâr olur,
Sonu ne olacak gülmez emekli.

Yıllık zam maaşa yüzler karası,

Zahmet edip oku dosyamı bir gün,
Boş gelip gitmekten bıktım hâkim bey.
Yine erteledin: yüreğim üzgün,
Bu yüzden karşına çıktım hâkim bey.

Ömür tamam oldu, karar olmadı,

İnsanlık hasleti bir tatlı dildir,
Sözünü bilmezi eziver gitsin.
Bütün sevenlerin yüzünü güldür,
Herkes kavuşacak sözü ver gitsin.

Hovardaya göster akla karayı,

Düreledim çıkın ettim dertleri,
Yıktım bütün derde giden bentleri,
Kaldırdım önümde olan setleri,
Eğlenmeye karar verdim bu gece.

Ankara’da eğlenmenin mekanı,

Yolu Olayım

Has bahçe içinde usul yürüyor,
Bastığı toprakta yolu olaydım.
Uzanıp dalından güller deriyor,
Saçına taktığı gülü olaydım.

Şaşırdık Beyim

Kimi bal yalıyor, kimi laf atar.
Kime inanalım şaşırdık beyim?
İş bilen deveyi hamutla yutar,
Dağlardan dert yükü aşırdık beyim.

İzmir karşı yaka güzeller yurdu,
Beni vuran güzel İncir Altında!
Bayındır’dan kaçtım Konak’ta durdum,
Beni vuran güzel İncir altında!

Balçova derdimi başından savdı,

Kimi allar giymiş sallar bedeni,
Sormuyorlar kader diye nedeni,
Bırakmış arkada ondan gideni,
Karalar bağlıyor,garip ne yapsın.

Kimini ihanet çemberi sarmış,

Yere bağdaş kurdu oturdu babam,
Küçük bir mindere kuruldu anam,
Sıraya girince evde bulunan,
Eller öpülecek, bu sabah bayram.

Her el uzatışta aklı bulandı,

Güzellerin boşa yeldim peşinden,
Anlamadım gönül diyen işinden,
Gölde haz alırken suna eşinden,
Yüzmesi gidiyor hoşuma benim.

Yazılmış alnıma yol biçim biçim