Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Belânın belâsı senin özünde,
Allah’tan bulasın ne derim sana.
Dünya yalan olmuş senin gözünde,
Allah’tan bulasın ne derim sana.

Kadına benzersin insandır sandım,

İnsanlık olunca muriri zaman,
Her şeyde maddiyat oluyor şimdi.
Haysiyet şerefi bulmamız güman,
Onura bir mana konuyor şimdi.

Namus haya gitti haberin ola,

Mühürledi gönlü vermedi aman,
Bir mecnun olmamı sağlattı zalim.
Kader torbasını çözünce zaman,
Elimi bilekten bağlattı zalim.

Bir zaman severdim güzeldi mazi,

Neden Yaptın Binboğa

Ovadan heybetli görünür başın,
Çevir benden yana yüzü Binboğa.
Oynaştı diyorlar bulutla kışın,
Sen gelin mi oldun bize Binboğa?

Mundar Herif

Ben maymundan geldim diyor,
Zaten surat pek benziyor.
Yetim hakkı haram yiyor,
Mundar geziyor bu herif.

Sineye bir gönül dostu aradım
Kandil yaktım ışık verdim olmadı.
Güzeller gönlünü bir bir taradım
Yollarına ömür serdim olmadı.

Tozlu yollarında ayaklar yalın

İlk gözyaşım yere düştüğü zaman,
Islattı yüzümü silen olmadı,
Felek öfke ile baktığı zaman,
İçim sızladı da bilen olmadı.

Beni gördü felek inletti arşı,

Havada uçuştu vefanın tüyü,
Kime ne söylerim kime ne derim.
Çok görüldü bana Çobanbey köyü,
Kime ne söylerim kime ne derim.

Akıl hocası var: derin ders verdi,

Dert yüklendim çuval çuval,
Kervancı başını geçtim.
Unuttum demek martaval,
Bir teselli yolu seçtim.

Sabır ile güneş doğar,

Yat Mezarında

Hesap sorma benden yat mezarında,
Sen geçsen de gönül geçmiyor senden.
Yok, olmadın bende hak nazarında,
Sen uçsan da gönül uçmuyor senden.