Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Şenlendi Gönül

Fısıldadım yele seherde biraz,
Gülücükler saçtı şenlendi gönül.
Esas konulara girmeden bile,
Gülücükler saçtı şenlendi gönül.

Solmuş Yasemin

Gezerken cemreyi döndüm geriye,
Gül iken dalında solmuş Yasemin.
Yılları sardım da geldim beriye,
Bir kalpsize esir olmuş Yasemin.

Bastı omzuma çökertti yere,
Bulut ayı sardı saramadım ben.
Ayrılık derdini ölüme göre,
Çeken gördüm amma soramadım ben.

Çengellendi gönül dert büküm büküm

Gönül tellerinden nağmeler inler,
Sevda yükü bugün bindi dalıma.
Vurdu mızrabı da sedayı dinler,
Sevda yükü bugün bindi dalıma.

Bir güzel ki olmuş, oğul balında

Deli gönül zora çektin özümü,
Her seher vaktinde eğlettin beni.
Güldürmedin bir gün olsun yüzümü
Zincire vurdurdun bağlattın beni.

Esir ettin her cefana dayandım

Efkârlı başına gönül bağlanır,
Serin yaylaların sefalı dağlar.
Safralanmış sarı çiçek eğlenir,
Yaylalarda gönlüm gamlanır, dağlar.

Yine ılık esti baharın yeli,

Çıktım radar tepesine gönül eğlensin,
Eğlenmiyor viran olmuş eyvah ey.
Gördü güzelini gönül beğensim?
Boynuma ilmeği taktı eyvah ey.

Ankara’yı sevda şehri sanıyor,

Mevla gül demezse kulu ne yapsın,
Alın yazgısını bilirmiş meğer.
Dünya düzeninden ne diye sapsın?
İnsan laiğini bulurmuş meğer.

Durmadan karıştı var ile yoğum,

Girdim gönül bahçesine gülleri gördüm,
Tomurcuk açmış da gazel dökmüşler.
Yaprak hüzün yüklü, dikene sordum,
Tomurcuk açmış da gazel dökmüşler.

Bağ-ı irem idi bülbül öterdi,

Yok Olur Gider
Dersem dertlerimi oy dağlar size,
Düzlenir tepeler vurulur gider.
Çıkın edip atsam bulunmaz gize,
Dağılır sevdası yol bulur gider.