Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Zahmet edip oku dosyamı bir gün,
Boş gelip gitmekten bıktım hâkim bey.
Yine erteledin: yüreğim üzgün,
Bu yüzden karşına çıktım hâkim bey.

Ömür tamam oldu, karar olmadı,

Kılıcı kınında fazla asmayın,
Aslı çelik ama yine paslanır.
Yiğit kapısına garip yaslanır,
Unutma insandır küskün tutmayın.

Kılıç değer ise boyun düşürür,

Kestirip kurtuldum köse sakalı,
Tamire gönderdim sağdan topalı,
Bedenden parçalar koptu kopalı,
Biraz düzen tutmak gerekli bana.

Dilim düzendedir akort ederim,

Askerlerin emirleri,
Buldu Sıddık Demir’leri.
Törpüledi ömürleri,
On iki eylül dönemi.

Üç hilal dedi yürüdü,

Sevgi filizleri sardı gönlümü,
Ilık ılık yayılıyor bedende,
Sanki benliğim bir ümit gördü,
İçin için yayılıyor bedende.

Sormuyor benliğim soluyor tende,

Karanfili dizerek,
Bize gelsen gülerek,
Sevdaya mı tutuldun?
Gözlerini süzerek.

Karanfili toplarım,

Kime Ne Derim Ben

Yaktı yüreğimi aşkın sızısı,
Kime dert yanarım kime ne derim.
Kader böyleymiş, alın yazısı,
Kime dert yanarım kime ne derim.

Hareli gözünde aşkı ekili,
Damlamış yanağa gamze bükülü,
Güzelin gönlünde sevda dökülü,
Gönül tellerine vurdu gidiyor.

Aşkın girdabında diller yanıyor,

Sözün menzilini bilmeyen insan,
Konuşsa da boşa konuşur gardaş.
Dilde kemik yoktur dönüyor lisan,
Dostluklar dil ile oluşur gardaş.

Erbabı olandan dinle kelâmı,

Selem dersem hemen bana bakarlar,
Halbuki görevi, sağol çok yaşa.
Taşlar başa gelse kana bakarlar,
Halbuki görevi, sağol çok yaşa.

Eşit bir paylaşım bani bilemez