Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

İnancım kalmadı artık kimseye,
Kime selam versem para diyorlar.
Hakkım yok ki böyle sözler demeye,
Hal hatır sorarken sıra diyorlar.

Merhaba demeden kırk naz ediyor,

Yok Olur Gider
Dersem dertlerimi oy dağlar size,
Düzlenir tepeler vurulur gider.
Çıkın edip atsam bulunmaz gize,
Dağılır sevdası yol bulur gider.

Geceleri gök yüzünde parlıyor,
Nice gönüllere sevda salıyor,
Sabahlar oluncan rengi alıyor,
Beni mahsun etme Çoban Yıldızı.

Gök yüzünde yolun belli gidersin,

Karıştı gidiyor bahar seline,
Akar boz bulanık duruldum diyor.
Sürgün etti beni gurbet eline,
Güzeller peşinde yoruldum diyor.

Açmış kapısını eşik didiyor,

Arlanıyorsun

Garip gönül feryat ile yanarsın,
Yandıkça içlenip korlanıyorsun.
Seven sevdiğini alır sanırsın,
Alamadım diye arlanıyorsun.

Bir ev aldı bizim komşumuz Mehmet,
Kalmamış kimsede vicdan merhamet,
Borç almış biraz, vermiş bir senet,
Düşmüş tefeciye soluyor Mehmet.

Hiç haberi yokken geldi icrası,

Rüzgâr vurmuş birbirine karışır,
Sırma saçlar örme ile küstü mü?
Karakaşlar hilal ile yarışır,
Kirpiklerin sürme ile küstü mü?

Fistan sallandırır dalsı bedeni,

Silerken gözünden yaş döken dağlar,
Derdime bir merhem olur mu sorsam?
Gelinlik başına sis çöken dağlar,
Beni de koynuna alır mı sorsam?

Türküler tutturur ardıç kuşları,

Hasretine dayanamam diyorsun.
Dayan deli gönlüm, buda geçecek.
Bu acıya dağlanamam diyorsum.
Dayan deli gönlüm buda geçecek.

Neler geçmedi ki yaşayan baştan,

Çalışır millete hizmetkar olur,
Primini öder emektar olur,
İlk aylar da biraz sitemkâr olur,
Sonu ne olacak gülmez emekli.

Yıllık zam maaşa yüzler karası,