Eylül Gökdemir Şiirleri - Şair Eylül Gök ...

İstanbul sessiz bir fahişe şimdi
Kaldırım taşlarında
Serseri mayın misali
Acımasızca dökülüyor avuçlarıma
Köşelerde konaklamış kör dilenciler
Ellerinde mendil paketleriyle

Hangi intiharın eteğine tutunsam
Rüzgârın değmediği iklimlerde konaklar bakışlarım

Hangi yağmurun damlasını alsam dudaklarıma
Kan-revan çığlıklarım dökülür toprağına

Hiç var olmamışsın
Hiç yaşanmamışsın gibi geçiyorum seni kayıtlara
Ömrümün garip bir noktasında
Bir hayalin süzülüşü gibiydin hatta
Sis bulutlarının güneşi görünce dağılışı gibi
Eriyip gittin, dayanamayıp

Gitme...
Gidersen
Sevdam deli rüzgarlara kurban gider
Bir bayram sabahı arefesinde

Askere giden er gibi

Kapat gözlerini ne olur
Bakışlarının ayazında don tutarken hecelerim
Sayfaları yazılmamış bir defterin
Çizgilerinde sakla sevdamın günlüğünü

Sen yaz hayatımın hikayesini

Karlı bir kış sabahının
Zemheri ayazlarında gelen
Sam yeli
Kış ikindilerimin çöl güneşi

Bazen bir yerlerden kelebekler havalanır

Hadi bana İstanbul türküleri söyle
Yine Üsküdar'a yolla katibi
Yağmura tutulsun sırılsıklam
Boğaziçi şen gönüller diyarı olsun
Tarabya, Bebek, Üsküdar
Sorsana yine

Kanatan rüzgarın acımasız darbeleriyle
Bir pencerenin kenarına tünedim
Akşam deminde
Korkmuş
Ürpermiş
Dillenmiştim gün ortası hayallerde...

Sabahın şafağı sevdiği gibi
Mehtabın geceye indiği gibi
Yıldız tozlarınca savrulup geldim
Ben seni, ben seni ne kadar sevdim

Hicran yarasıdır kanar yüreğim

Demişsin; Kafkaslar Türkün öz yurdu,
AYI'ya cignettiler kurdu
Gözbebegim Çeçeni ak alnindan kim vurdu?

Kimseler vuramaz
Deli Çeçen'i kalbinden,