Adı bende saklı bir erkekti İstanbul
Dilimde duam
Dizimde derman
Ömrüme ferman
Adı bende gizli kaldı şiirlerimin
Şafak türküleri gibi
Bu bir sitem değil aslında
Bir itham hiç değil
Sadece kırık bir kalbin
Hicran yarası
İstersen
Dinle bak
Sen çıkarken
Gözlerin giriyordu içeri
Camlara yansıyan gün ışığıyla beraber
Alnımda kader kesiği çizgiler
Aklımın denizinde yüzdürüyorum kağıttan gemileri
Aklımın duvarlarına çizdiğim resmine
Kahır mektupları yazıyorum rezil gecelerde
Yıldız topluyorum bakışlarından avuç avuç
Kara kışları alıyorum kirpiklerinin çaprazından
Zemheriye yakın saatlerin akrebinde saklıyorum zamanı
Bakışlarımda hayalet şilepler batıyor gün ortası
Bir bir devriliyor gönül hanemde umutlar
Şiirlerim boyun büküyor sensizliğin acımasız sessizliğinde
Kendimi kandıramıyorum artık, biliyorum gelmeyeceksin
Bir elvedana kurban veriyorum tüm sevmeleri
Oransız sevmelerin yüzdesi ayrılık, diyor şair
Topla, çıkar, çarp, böl ömrümü istersen
Hatta en küçük ortak katını alıp
Dört bilinmeyenli bir denklemin kare kökünde
Kilitle beni kirpik arası bakışlarının zindanına
Bu akşam şiirler yazmak
Her mısrada haykıra haykıra ağlamak
Sessizce çağırmak istedim seni
Çılgınca dökülmeliydin kirpiklerimden
Yanardağ misali
Dolu dizgin inmeliydin
PİÇ KONDU AŞKIMIN ADI
İhtimaller ötesinde
Kırılma noktası dedikleri bir yer var
Bilir misin
Mai ve siyahın dansına çizilen
Kırlangıç fırtınaları saklıyordum avuç içlerimde.
Kirli turuncular doğuruyordu yarınlar
Benden habersiz.
Acı bir veda kahvesi kadar sadeydi ayrılıklar.
Sen beni hiç sevdin mi be gülüm
Uykularınla savaştın mı bir gece yarısı
Akla-kara yumağı sarmayı denedin mi hiç
Bir kır çiçeğinde aradın mı tenimin kokusunu
Lağım kokan caddelerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!