Gözlüğüm ters duruyor masada
Ben de masaya yaslanmışım o terslik içinde
Yalnızlığıma yaz geldi
Anladım neden yalnızım diye
Terslikler içinde
Dört duvar arasında
Yalnızlığınıza duacıyım.
Akrep,yelkovanı kovalıyor,
Saati kovalıyorum,
Korkularım beni kovalıyor.
Geçmedi ki yalnızlığım.
İlaçlar,doktorlar,dualar...
Bildim bileli dolmadı,
Sağlar,sollar,ortalar...
En büyük tokadı vurdum yalnızlığa
-Acımadı ki,acımadı ki,dedi.
Nasıl da yanar bu yürek.
Nasıl da kanar.
Kül olsam
Orman bırakmam.
Okyanus dökseler üzerime
Benim yanardağlarım var ki yanmaktır özüm ve
İnce ve sahte duyguların varmış,
Kapını her gece söyle kimler çalmış.
Meraktan sormuyorum,
30/06/2004
Sabah oluyor.
Geceleri farkına vardığımız sesler
Birer birer kulaklarımızı terk ediyor.
İlk tren az evvel geçti;
Hava o an alacalı bulacalıydı.
Zor olmalı galiba seninle buluşmak
Sen geceden ben ise gündüzden.
Aramızda gurup vakti
Hala damağımda tadı
Aramız alalanmış
Yedi renk şarkı söyler
Kimilerinizin şemsiyelerini kırdım
Kiminizin saçını bozdum
Kimi sırf benim yüzümden işe geç kaldı
Kimi de yaşamaya.
Evsizler üşüdü
Sen bana aşıktın geçen sefer,
Ben de sana aşığım bu sefer.
Tıpkı baharda yağmur gibi
Yağmurda bahar gibi...
Ama o yağmur
İçime düşen ateşi söndüremedi ki
Sonunda yalnız,
En yalnız kalacağını bile bile
Savaşlarının
Hiçbirinde
Hiç kimse seni
Alkışlamayacak!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!