Evren Özcan Şiirleri - Şair Evren Özcan

Evren Özcan

Bir bıçak alırım,saplarım
Göğsümün sol yerinden.
Alırım canımı,veririm sana
Sen yaşa diye hayatı en güzel yerinden.

Bİr hüzün kaplarım, ağlarım

Devamını Oku
Evren Özcan

Yaşlandın be oğlum
Kimbilir çeyreği
Üçte biri
Yarısı
Yarın
Ayaklarının altında mı

Devamını Oku
Evren Özcan

Yatağım(ız) ...
Sen olmadan olmuyor.
Kokun ya burnuma sinmiş ya yatağıma,
Her sevişmemiz aklımda.
Her bir yanda ıslaklık,
Gözlerde deniz,

Devamını Oku
Evren Özcan

Dudakları her ne kadar gerçek olsa da kadınların,
Yalandı adları
Ya sevişmelerimin ya öptüğüm dudakların.
Ben ki er kişi,yiğidi tarih sayfalarının
Yıkılırım bir anda
Eksikliğinde dudakların.

Devamını Oku
Evren Özcan

Anımsar mı ellerin?
Aslında ilk adımı bir yokuşta atmıştık.
Yokuş yukarı yürümek zorunda oluşumuz bundandır belki!
Üzerimize taşlar geliyor,kocaman kayalar geliyor,
Ellerimiz sımsıkı tutuşuyor.
Birimiz bıraksa ötekimiz silinecek,

Devamını Oku
Evren Özcan

Gidiciyiz
Yollar bizim
Sonlar bizim
Biçareyiz
Çare kimin?
Hepimiz deriz ki;

Devamını Oku
Evren Özcan

Kim razıdır karanlıktan?
Varsa düğmesine basar lambasının
Ya da kibrit çakar karanlığa

Karanlık hep kendinden değildir
Arasıra ışığa perde çekersin

Devamını Oku
Evren Özcan

Kan kaybından ölüyorsan
Gözlerime bak
İki kan çanağı görüyorsan
İç yudum yudum.

Yavaş yavaş susuyorsan

Devamını Oku
Evren Özcan

Dünü gözlerimde kaybettim,
Yüreğim izlerini taşıyor.
Yarını göremez gözlerim,
Yüreğim endişesini yaşıyor.

Yaşa bakmadan çiziyor çizgilerini hayat,

Devamını Oku
Evren Özcan

Her gece seni rüyamda görürdüm,
Şimdi artık sen gönlüme yerleştin
Gözümden akan yaş gibi tenimde süzüldün,
Kederlere hoş geldin.
Bilir misin çiğ tanem yaralar açtın kalbime,
Sana oldum ben kul köle.

Devamını Oku