Eren Çiçek Şiirleri - Şair Eren Çiçek

Ne diyordu bir şair
Ne saçmalıyordu yine

Kışın Bayburt'ta toprağı avuçlayamazsın
Tütün saramazsın çıplak ellerinle
Yere düşmemek için bir dala tutunamazsın
Bir daha kuruyamazsın yağmur yağdıysa eğer

Elini cebinden çıkar Mersin'li çocuk

Bir şiir okunur kulaklarımda

Bir adres sorar devrim

Sonra bir çığlık duyulur sokaktan gelen

ıslandı ceketim

garip bir eylül sabahında

yırtılmış şemsiyemin altında

Bakmasaydı gözlerin ne olurdu sanki

Sen güzel bir kadındın

Bu yüzden vuruldum sana

kanatlarına ip takılsa da
sana güvercin diyebilir miyim
ayakların bağlansa da
senden bir şey isteyebilir miyim
al bu mektubu

sayın millet vekilleri
birbirinize bağırmadan dertleşemez misiniz siz hiç
sayın millet vekilleri
birbirinize yumruk atmadan anlaşamaz mısınız siz hiç
sayın millet vekilleri
birbirinizin sözünü kesmeden konuşamaz mısınız siz hiç

ellerini uzattı ekmek almak için
ellerini
ellerimle elini tutabilmek için
ellerimi uzattım ekmeğe
ellerimle ellerine ekmeği verdim

Kuşlar yere düşmez
Kuşlar yere konar

Sen benim güvercinimsin
Ayaklarına mektup bağladığım
Dostlarıma haber saldığım

az önce kar yağdı
bir kuş havalandı güneşte ısınmak için
yarım kalmış bir heykel gibi karşımda oturup öylece
kirpiksiz bakışların neden yalan söylüyor
sen de üşüyorsun biliyorum
sarıl bana öyleyse